bellicose | (adj) พร้อมที่จะต่อสู้, See also: พร้อมที่จะทะเลาะวิวาท, Syn. belligerent, Ant. pacific |
bellicose | (เบล'ลิโคส) adj. ชอบต่อสู้, ชอบทะเลาะ, See also: bellicosity n. ความชอบต่อสู้, ความชอบทะเลาะ, Syn. belligerent, Ant. pacific |
bellicose | (adj) ชอบรบกัน, ชอบต่อสู้, ชอบทะเลาะ |
ฮึกห้าว | (adj) bellicose, See also: belligerent, combative, Example: จ้าวกระทิงหนุ่มตัวนั้นนิสัยฮึกห้าว เที่ยวขวิดสัตว์อื่นไปทั่วป่า, Thai Definition: คะนองอย่างเกรี้ยวกราด, คะนองอย่างดุร้าย |
เกกมะเหรก | [kēkmarēk] (adj) EN: going about picking quarrels ; quarrelsome ; bellicose ; wayward ; delinquent ; unruly ; badly behaved FR: malfaisant ; malveillant |
bellicose |
bellicose |
battleful | (adj) having or showing a ready disposition to fight, Syn. bellicose, combative |
bellicosity | (n) a natural disposition to fight, Syn. bellicoseness |
Bellicose | a. [ L. bellicosus, fr. bellicus of war, fr. bellum war. See Duel. ] Inclined to war or contention; warlike; pugnacious. [ 1913 Webster ] Arnold was, in fact, in a bellicose vein. W. Irving. [ 1913 Webster ] |
Bellicosely | adv. In a bellicose manner. [ 1913 Webster ] |
kriegerisch; kriegslüstern { adj } | bellicose [Add to Longdo] |
kriegerisch; kriegslüstern { adv } | bellicosely [Add to Longdo] |
主戦論 | [しゅせんろん, shusenron] (n) war advocacy; jingoism; bellicose argument [Add to Longdo] |