covenant | (n) ข้อตกลงร่วมกัน, Syn. compact, agreement, contract |
covenant | (vi) ทำสัญญา, See also: ทำข้อตกลง |
covenant | (vt) ทำสัญญา, See also: ทำข้อตกลง |
covenanted | (adj) ที่ทำสัญญาไว้, See also: ที่ทำข้อตกลงไว้, Syn. promised, pledged |
covenantee | (n) ผู้ที่อยู่ในสัญญา |
covenanter | (n) ผู้ทำสัญญา |
covenant for | (phrv) ทำสัญญา (กฎหมาย) เพื่อ, See also: ทำข้อตกลงเพื่อ, Syn. covenant with |
covenant with | (phrv) ทำสัญญา (กฎหมาย) เพื่อ, See also: ทำข้อตกลงเพื่อ, Syn. covenant for |
covenant | (คัพ'วะเนินทฺ) n. ข้อตกลง, สัญญา, ข้อกำหนด, บทบัญญัติในกฎหมายโบราณ, สัญญาของพระเจ้าในพระคัมภีร์ vi. ทำสัญญา, ทำข้อตกลง. vt. ตกลง (โดยสัญญา) , ให้คำมั่น, กำหนด, Syn. compact, agreement, agree |
covenanted | (คัฟ'วะเนินทิด) adj. ซึ่งได้ทำสัญญาหรือ ตกลงไว้แล้ว, ซึ่งมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามสัญญา |
covenantee | (คัฟวะเนินที') n. ผู้ที่ถูกกำหนดหรือให้คำมั่นไว้ในสัญญา |
covenanter | (คัฟ'วะเนินเทอะ) n. ผู้ทำสัญญา |
covenant | (n) สนธิสัญญา, ข้อตกลง, ข้อกำหนด, บทบัญญัติ |
covenant | (vi) ให้คำมั่น, ให้สัญญา, ทำสัญญา, ทำข้อตกลง |
restrictive covenant | ข้อตกลงจำกัดการใช้ประโยชน์ที่ดิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
restrictive covenant indemnity | การชดใช้ค่าสินไหมทดแทนกรณีผิดสัญญา [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
covenant | กติกา, ข้อตกลงที่ทำเป็นหนังสือ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Covenant of the League of Nations | กติกาสันนิบาตชาติ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
covenant running with the land | ข้อตกลงเกี่ยวกับที่ดิน [ ดู touching and concerning land ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
covenant | กติกา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Covenants not to compete | ข้อสัญญาห้ามการแข่งขันทางธุรกิจ [TU Subject Heading] |
International Covenant on Civil and Political Rights (1966) | กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ค.ศ. 1966) [TU Subject Heading] |
International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (1966) | กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม (ค.ศ. 1966) [TU Subject Heading] |
covenant | กติกาสัญญา (สนธิสัญญาประเภทหนึ่ง) [การทูต] |
International Covenant on Civil and Political Rights | กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง เป็นสนธิสัญญาระหว่างประเทศภายใต้กรอบสหประชาชาติหลักด้านสิทธิมนุษยชน 1 ใน 2 ฉบับ ซึ่งแปรข้อบทในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนให้มีพันธะผูกพันทางกฎหมายแก่ ประเทศภาคี สหประชาชาติรับรองเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2509 มีผลใช้บังคับเมื่อปี พ.ศ. 2519 ไทยเข้าเป็นภาคีโดยการภาคยานุวัติเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2539 และมีผลบังคับใช้กับไทยเมื่อวันที่ 29 มกราคม 2540 [การทูต] |
International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights | กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม " เป็นสนธิสัญญาระหว่างประเทศภายใต้กรอบสหประชาชาติหลักด้านสิทธิมนุษยชน 1 ใน 2 ฉบับ ซึ่งแปรข้อบทในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนให้มีพันธะผูกพันทางกฎหมายแก่ ประเทศภาคี สหประชาชาติรับรองเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2509 มีผลใช้บังคับเมื่อปี พ.ศ. 2519 ไทยเข้าเป็นภาคีโดยการภาคยานุวัติเมื่อวันที่ 6 กันยายน 2542 และมีผลบังคับใช้กับไทยเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2542 " [การทูต] |
Ark of the Covenant | (n) หีบแห่งพันธสัญญา บรรจุบัญญัติสิบประการของพระเจ้าไว้ |
International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) | (n, jargon, abbrev, uniq) กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง |
covenant | And to the people whose married life is not going well, let's remember the marriage covenant sworn solemnly before God at the wedding ceremony. |
สนธิสัญญา | (n) contract, See also: compact, covenant, Syn. ข้อสัญญา, สัญญา, ข้อตกลง, อนุสัญญา, Count Unit: ฉบับ |
กติกา | (n) treaty, See also: pact, agreement, covenant, convention, Syn. หนังสือสัญญา, ข้อตกลง, Example: ประเทศไทยและประเทศสวีเดนตกลงทำกติกาสัญญาการค้าระหว่างประเทศ, Count Unit: ข้อ |
กติกาสัญญา | (n) pact, See also: treaty, covenant, convention, Syn. หนังสือสัญญา, Example: สหภาพโซเวียตได้ใช้องค์การ กติกาสัญญาวอร์ซอเป็นเครื่องตอบโต้องค์การนาโตของฝ่ายตะวันตก, Thai Definition: ความตกลงระหว่างประเทศ |
ธรรมนูญ | (n) charter, See also: constitution, code, covenant, compact, contract, Syn. กฎหมายธรรมนูญ, Count Unit: บท, มาตรา, Thai Definition: กฎหมายที่จัดระเบียบองค์กร, Notes: (บาลี, สันสกฤต) |
กติกา | [katikā] (n) EN: agreement ; pact ; convention ; covenant ; contract ; rules FR: convention [ f ] ; pacte [ m ] ; accord [ m ] |
covenant | |
covenants | |
covenanter | |
covenanters |
covenant | |
covenants | |
covenanted | |
covenanting |
breach of the covenant of warranty | (n) a failure of the seller's guarantee of good title |
covenant | (n) a signed written agreement between two or more parties (nations) to perform some action, Syn. concordat, compact |
covenant | (n) (Bible) an agreement between God and his people in which God makes certain promises and requires certain behavior from them in return |
covenant | (v) enter into a covenant |
covenant | (v) enter into a covenant or formal agreement |
ark | (n) (Judaism) sacred chest where the ancient Hebrews kept the two tablets containing the Ten Commandments, Syn. Ark of the Covenant |
Covenant | v. t. To grant or promise by covenant. [ 1913 Webster ] My covenant of peace that I covenanted with you. Wyclif. [ 1913 Webster ] |
Covenant | n. [ OF. covenant, fr. F. & OF. convenir to agree, L. convenire. See Convene. ] [ 1913 Webster ] Then Jonathan and David made a covenant. 1 Sam. xviiii. 3. [ 1913 Webster ] Let there be covenants drawn between us. Shak. [ 1913 Webster ] If we conclude a peace, He [ Wharton ] was born in the days of the Covenant, and was the heir of a covenanted house. Macaulay. [ 1913 Webster ] I will establish my covenant between me and thee and thy seed after thee in their generations for an everlasting covenant, to be a God unto thee, and to thy seed after thee. Gen. xvii. 7. [ 1913 Webster ] |
Covenant | v. i. Jupiter covenanted with him, that it should be hot or cold, wet or dry, . . . as the tenant should direct. L'Estrange. [ 1913 Webster ] And they covenanted with him for thyrty pieces of silver. Matt. xxvi. 15. |
Covenantee | n. (Law) The person in whose favor a covenant is made. [ 1913 Webster ] |
Covenanter | n. |
Covenanting | a. Belonging to a covenant. Specifically, belonging to the Scotch Covenanters. [ 1913 Webster ] Be they covenanting traitors, |
Covenantor | n. (Law) The party who makes a covenant. Burrill. [ 1913 Webster ] |
Discovenant | v. t. To dissolve covenant with. [ 1913 Webster ] |
Uncovenanted | a. In Scotland a few fanatical nonjurors may have grudged their allegiance to an uncovenanted king. Sir T. E. May. [ 1913 Webster ] |
圣约 | [圣 约 / 聖 約] covenant #105,732 [Add to Longdo] |
教义和圣约 | [教 义 和 圣 约 / 教 義 和 聖 約] Doctrine and Covenants [Add to Longdo] |
约柜 | [约 柜 / 約 櫃] Ark of the Covenant [Add to Longdo] |
Abkommen { n }; Vertrag { m } | covenant [Add to Longdo] |
Schwur { m }; Bund { m } | einen Bund schließen | covenant | to covenant [Add to Longdo] |
durch Vertrag Berechtigte | covenantee [Add to Longdo] |
durch Vertrag verpflichtet | covenanted [Add to Longdo] |
Vertrags... | covenant [Add to Longdo] |
Vertragskontrahent { m } | covenanter [Add to Longdo] |
Wettbewebsklausel { f }; Konkurrenzklausel { f } | ancillary covenant [Add to Longdo] |
sich vertraglich verpflichten, etw. zu tun | to covenant to do sth. [Add to Longdo] |
旧約 | [きゅうやく, kyuuyaku] (n) (1) old promise; old agreement; old covenant; (2) (abbr) (See 旧約聖書) Old Testament; (P) #14,404 [Add to Longdo] |
国際人権規約 | [こくさいじんけんきやく, kokusaijinkenkiyaku] (n) (1) International Covenants on Human Rights; ICCPR; (2) International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights; ICESCR [Add to Longdo] |
聖櫃 | [せいひつ, seihitsu] (n) (1) Ark of the Covenant (Judaism); (2) tabernacle (Catholicism) [Add to Longdo] |
誓約 | [せいやく, seiyaku] (n, vs) written vow; pledge; covenant; (P) [Add to Longdo] |
誓約書 | [せいやくしょ, seiyakusho] (n) written oath; covenant; pledge [Add to Longdo] |
盟約 | [めいやく, meiyaku] (n, vs) oath; pledge; pact; covenant; (P) [Add to Longdo] |
連判状 | [れんばんじょう, renbanjou] (n) jointly sealed covenant [Add to Longdo] |