disfiguration | (n) การทำให้เสียโฉม, See also: การทำให้ผิดรูปร่าง |
disfiguration; disfigurement | การทำให้เสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
disfigurement; disfiguration | การทำให้เสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
defacement | (n) the act of damaging the appearance or surface of something, Syn. disfiguration, disfigurement |
disfigurement | (n) an appearance that has been spoiled or is misshapen, Syn. disfiguration, deformity |
Disfiguration | n. [ See Disfigure, and cf. Defiguration. ] The act of disfiguring, or the state of being disfigured; defacement; deformity; disfigurement. Gauden. [ 1913 Webster ] |
Entstellung { f } | disfiguration [Add to Longdo] |