dishonor | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor |
dishonor | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอายขายหน้า, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor |
dishonorable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty, Ant. ethical, moral |
dishonorably | (adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างน่าขายหน้า |
dishonor | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
dishonor | Death is preferable to dishonor. |
dishonor | Her act reflected dishonor upon her. |
dishonor | I would rather die than live in dishonor. |
เหม็น | (v) be notorious, See also: be infamous, be dishonorable, be scandalous, Syn. ฉาวโฉ่, Example: ข่าวยาเสพย์ติดมีชื่อนักการเมืองเข้าไปพัวพันจนทำให้ชื่อเสียงของนักการเมืองเหม็นเน่าไปตามๆ กัน, Thai Definition: มีชื่อเสียงไม่ดี |
ขายชื่อ | (v) betray away somebody's name, See also: dishonor, Syn. ขายชื่อเสียง, Example: อาชญากรรายนี้ได้ขายชื่อบริษัทที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจประเภทเดียวกัน, Thai Definition: เอาชื่อเข้าแลกในทำนองขาย |
งามหน้า | (v) be disgraceful, See also: be shameful, be inglorious, be dishonorable, be ignominious, Syn. ขายหน้า, ละอาย, น่าละอาย, อับอาย, Ant. น่าภาคภูมิใจ, น่ายกย่อง, น่าชมเชย, น่าสรรเสริญ, Example: ลูกสาวผู้ใหญ่วงศ์หอบผ้าหนีตามผู้ชายไป งามหน้าละคราวนี้, Thai Definition: น่าขายหน้า, เป็นคำประชดในทางไม่ดี เช่นไปทำเสียหายมาแล้วพูดว่า งามหน้าละคราวนี้ |
หมิ่น | (v) insult, See also: humiliate, dishonor, disgrace, Syn. ดูหมิ่น, ดูถูก, Ant. ยกย่อง, Example: ศักดิ์ศรีอดีตนายพลของกองทัพถูกหมิ่นอย่างรุนแรง, Thai Definition: แสดงอาการเป็นเชิงดูถูก |
น่าอับอาย | (adj) disgraceful, See also: shameful, dishonorable, Syn. น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอาย, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: วัยรุ่นคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในร่างกายเป็นเรื่องน่าอับอาย |
หมิ่น | [min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace FR: diffamer ; insulter ; humilier |
งามหน้า | [ngāmnā] (v) EN: be disgraceful ; be shameful ; be inglorious ; be dishonorable; be ignominious |
dishonor | |
dishonored | |
dishonorable |
dishonor | (n) a state of shame or disgrace, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonor | (n) lacking honor or integrity, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonor | (v) bring shame or dishonor upon, Syn. shame, dishonour, attaint, disgrace, Ant. honor |
dishonor | (v) refuse to accept, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonorable | (adj) lacking honor or integrity; deserving dishonor, Syn. dishonourable, Ant. honorable |
dishonorable discharge | (n) a discharge from the armed forces for a grave offense (as sabotage or espionage or cowardice or murder) |
dishonorableness | (n) the quality of not deserving honor or respect, Syn. dishonourableness, Ant. honorableness |
dishonorably | (adv) in a dishonorable manner, Ant. honorably |
dishonorably | (adv) with dishonor, Ant. honorably |
disgracefully | (adv) in a dishonorable manner or to a dishonorable degree, Syn. discreditably, ingloriously, dishonorably, ignominiously, dishonourably, shamefully |
dishonest | (adj) deceptive or fraudulent; disposed to cheat or defraud or deceive, Syn. dishonorable, Ant. honest |
rape | (v) force (someone) to have sex against their will, Syn. ravish, outrage, dishonour, violate, assault, dishonor |
Dishonor | n. [ OE. deshonour, dishonour, OF. deshonor, deshonur, F. déshonneur; pref. des- (L. dis-) + honor, honur, F. honneur, fr. L. honor. See Honor. ] It was not meet for us to see the king's dishonor. Ezra iv. 14. [ 1913 Webster ] His honor rooted in dishonor stood. Tennyson. [ 1913 Webster ] |
Dishonor | v. t. Nothing . . . that may dishonor |
Dishonorable | a. [ Cf. F. déshonorable. ] He that is dishonorable in riches, how much more in poverty! Ecclus. x. 31. [ 1913 Webster ] To find ourselves dishonorable graves. Shak. -- |
Dishonorary | a. Bringing dishonor on; tending to disgrace; lessening reputation. Holmes. [ 1913 Webster ] |
Dishonorer | n. One who dishonors or disgraces; one who treats another indignity. Milton. [ 1913 Webster ] |
侮辱 | [侮 辱] to insult; to humiliate; dishonor #10,378 [Add to Longdo] |
羞辱 | [羞 辱] to baffle; to humiliate; shame; dishonor; humiliation #20,527 [Add to Longdo] |
不端 | [不 端] improper; dishonorable #46,460 [Add to Longdo] |
不名誉事物 | [不 名 誉 事 物 / 不 名 譽 事 物] dishonor [Add to Longdo] |
慁 | [慁] confused; dishonor [Add to Longdo] |
Ehrlosigkeit { f } | dishonorableness [Add to Longdo] |
entehren | entehrend | entehrt | entehrt | entehrte | to dishonor [ Am. ]; to dishonour [ Br. ] | dishonoring | dishonored | dishonors | dishonored [Add to Longdo] |
entehrend | dishonorable [Add to Longdo] |
entehrend { adv } | dishonorably [Add to Longdo] |
unehrenhaft { adj } | unehrenhafter | am unehrenhaftesten | dishonorable [ Am. ]; dishonourable [ Br. ] | more dishonourable | most dishonourable [Add to Longdo] |
unehrenhaft { adv } | dishonorably [Add to Longdo] |
Lieber tot als ehrlos. | Better death than dishonor. [Add to Longdo] |
傷(P);疵;瑕;創 | [きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo] |
汚し | [よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo] |
汚す(P);穢す | [よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo] |
汚名 | [おめい, omei] (n) stigma; dishonour; dishonor; infamy; (P) [Add to Longdo] |
顔に泥を塗る | [かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo] |
顔汚し | [かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo] |
不義理 | [ふぎり, fugiri] (adj-na, n) dishonesty; injustice; dishonor; dishonour; ingratitude [Add to Longdo] |
不渡り | [ふわたり, fuwatari] (n) non-payment; dishonouring (bill); dishonoring (bill); bouncing (cheque, check); (P) [Add to Longdo] |
不渡り手形 | [ふわたりてがた, fuwataritegata] (n) dishonored bill; dishonoured bill [Add to Longdo] |
不渡り小切手 | [ふわたりこぎって, fuwatarikogitte] (n) dishonored check; dishonoured cheque [Add to Longdo] |
不名誉 | [ふめいよ, fumeiyo] (adj-na, n) dishonor; dishonour; disgrace; shame [Add to Longdo] |
不名誉除隊 | [ふめいよじょたい, fumeiyojotai] (n) (See 名誉除隊) dishonorable discharge; dishonourable discharge [Add to Longdo] |