dismaye | I was dismayed at the news. |
dismaye | She was dismayed at their ignorance in etiquette. |
dismaye | She was dismayed at the news. |
dismaye | The behavior of her children in public dismayed her. |
ใจฝ่อ | (v) be disheartened, See also: be dismayed, be discouraged, be dejected, be dispirited, lose heart, Syn. กลัว, ตกใจ, ใจเสาะ, ใจแป้ว, Ant. ใจกล้า, ใจสู้, Example: แค่ได้เห็นเห็นคู่ต่อสู้เขารู้สึกใจฝ่อหมด |
ใจหาย | (v) be stunned with fear, See also: be startled, be frightened, be dismayed, have one's heart in one's mouth, Syn. เสียขวัญ, ตกใจ, ขวัญหาย, ใจหายใจคว่ำ, Example: ผู้โดยสารรถเมล์ทุกคนใจหายเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ถือปืนขึ้นมาบนรถ, Thai Definition: ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว, ใจหายใจคว่ำ |
ใจเหี่ยวแห้ง | (v) be dismayed, See also: be disheartened, be dejected, be dispirited, feel discouraged, Syn. หมดหวัง, ท้อแท้, ท้อใจ, Example: แม่รู้สึกใจเหี่ยวแห้งเมื่อได้ทราบข่าวการลาออกของเจ้านาย, Thai Definition: มีใจไม่สดชื่น |
อนาถใจ | (v) pity, See also: be dismayed, have a pity, be pitiful, Syn. สังเวช, สลดใจ, Example: ผมอนาถใจในความประพฤติของเขา |
หน้าเสีย | [nāsīa] (x) EN: look dismayed ; turn pale |
สลดใจ | [salotjai] (adj) EN: sad ; dismayed ; heartbreaking FR: attristé ; affligé |
dismayed |
dismayed | |
undismayed |
aghast | (adj) struck with fear, dread, or consternation, Syn. dismayed, shocked, appalled |
undaunted | (adj) unshaken in purpose, Syn. undismayed, unshaken |
Dismayedness | n. A state of being dismayed; dejection of courage; dispiritedness. [ 1913 Webster ] |
沮丧 | [沮 丧 / 沮 喪] dispirited; dejected; be dismayed #10,802 [Add to Longdo] |
bestürzen | bestürzt | to dismay | dismayed; in dismay [Add to Longdo] |
unverzagt | undismayed [Add to Longdo] |
狼狽気味 | [ろうばいぎみ, roubaigimi] (n, adj-na) being rather confused; looking somewhat dismayed (perturbed) [Add to Longdo] |