displaced person | ผู้พลัดถิ่น [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
displaced person | ผู้ถูกย้ายถิ่น, ผู้พลัดถิ่น [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
Internally displaced persons | ผู้พลัดถิ่นภายในประเทศ [TU Subject Heading] |
Displaced Person | ผู้พลัดถิ่น, Example: บุคคลที่ย้ายถิ่นออกจากถิ่นเดิมเพราะถูกกฎหมาย หรืออำนาจบังคับให้ย้าย [สิ่งแวดล้อม] |
Asia-Pacific Inter-Governmental Consultations on Refugees Displaced Persons and Migrants | กรอบการหารือระหว่างรัฐบาลในภูมิภาค เอเชีย-แปซิฟิกว่าด้วย ผู้ลี้ภัย ผู้พลัดถิ่น และผู้โยกย้ายถิ่น [การทูต] |
displaced persons | ผู้พลัดถิ่น ผู้หนีภัย หมายถึง บุคคลที่ออกมาจากประเทศของตนเอง มิใช่โดยวิธีการธรรมดาหรือปกติ อาจเนื่องมาจากภัยสงคราม ภัยทางเศรษฐกิจ ฯลฯ เป็นการเข้ามาชั่วคราว จะไม่ได้ภูมิลำเนา [การทูต] |
ผู้ลี้ภัย | (n) refugee, See also: immigrant, escapee, displaced person, exile, Example: ผู้ลี้ภัยบางคนพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นสภาพของผู้ลี้ภัยด้วยการแต่งงานกับชาวพื้นเมือง, Thai Definition: ผู้หลบหนีภัยไปอยู่ต่างประเทศ |
displaced person | (n) a person forced to flee from home or country, Syn. DP, stateless person |
Heimatlose { m, f }; Heimatloser nach dem 2. Weltkrieg | displaced person (DP) [Add to Longdo] |
亡命者 | [ぼうめいしゃ, boumeisha] (n) refugee; exile; displaced persons [Add to Longdo] |