escarpment | (n) เนินลาดชันที่ทำขึ้นไว้หน้าป้อมปราการ |
escarpment | (n) สันเขาหรือหน้าผาสูงชันที่เกิดจากการผุกร่อนหรือการแยกตัวของเปลือกโลก, Syn. bluff, cliff, scarp |
escarpment | n. ด้านลาดชันคล้ายหน้าผา, เนินหรือกำแพงที่ลาดชัน |
escarpment | (n) ที่สูงชัน, ที่ลาดชัน |
scarp; escarpment | ผาชัน, ผาตั้ง [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
escarpment; scarp | ผาชัน, ผาตั้ง [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
ชัน | [chan] (adj) EN: steep ; erect ; precipitous ; sheer FR: escarpé ; à pic ; abrupt ; pentu |
ชิงช้า | [chingchā] (n) EN: swing FR: balançoire [ f ] ; escarpolette [ f ] (vx) |
สูงชัน | [sūngchan] (adj) EN: steep ; sharply-sloping FR: escarpé ; à pic |
escarpment | |
escarpments | |
descarpentries |
escarpment | |
escarpments |
escarpment | (n) a long steep slope or cliff at the edge of a plateau or ridge; usually formed by erosion, Syn. scarp |
escarpment | (n) a steep artificial slope in front of a fortification, Syn. scarp, protective embankment, escarp |
Escarp | n. [ F. escarpe (cf. Sp. escarpa, It. scarpa), fr. escarper to cut steep, cut to a slope, prob. of German origin: cf. G. scharf sharp, E. sharp, or perh. scrape. ] (Fort.) The side of the ditch next the parapet; -- same as |
Escarp | v. t. |
Escarpment | n. [ Cf. F. escarpement. ] A steep descent or declivity; steep face or edge of a ridge; ground about a fortified place, cut away nearly vertically to prevent hostile approach. See Scarp. [ 1913 Webster ] |
Schichtstufe { f } [ geol. ] | escarpment [Add to Longdo] |
Steilhang { m }; Böschung { f } | escarpment [Add to Longdo] |
断層崖 | [だんそうがい, dansougai] (n) fault scarp; fault escarpment [Add to Longdo] |