glaucous | (adj) เขียวอมเทา / น้ำเงินหม่น |
glaucous | (กลอ'คัส) adj. สีเขียวอมน้ำเงิน, ซึ่งมีผิวเป็นสีขาวใส. |
pruinose; glaucous | มีนวล [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
glaucous; pruinose | มีนวล [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
glaucous |
glaucous | (adj) having a frosted look from a powdery coating, as on plants |
seaside daisy | (n) slightly succulent perennial with basal leaves and hairy sticky stems each bearing a solitary flower head with narrow pink or lavender rays; coastal bluffs Oregon to southern California, Syn. Erigeron glaucous, beach aster |
yellow bristlegrass | (n) common weedy and bristly grass found in nearly all temperate areas, Syn. yellow foxtail, Setaria glauca, glaucous bristlegrass, yellow bristle grass |
Glaucous | a. [ L. glaucus, Gr. |
mit feinem Staub oder Puder bedeckt | glaucous [Add to Longdo] |
blaugrün { adj }; mattgrüner bis graublauer Farbton | glaucous [Add to Longdo] |