glottis | (n) ช่องเปิดของสายเสียงบริเวณกล่องเสียง |
epiglottis | (n) ลิ้นที่ปิดหลอดลมไว้เพื่อป้องกันไม่ให้อาหารหรือน้ำเข้าไปในขณะที่กลืนอาหาร |
glottis | (กลอท'ทิส) n. ช่องสายเสียง -pl. glottises, glottides |
epiglottis | (n) ลิ้นไก่ |
proglottid; proglottis | ปล้องตัวตืด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
proglottis; proglottid | ปล้องตัวตืด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rima glottidis; glottis, true | ช่องหว่างสายเสียงแท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rima vestibuli; glottis, false | ช่องหว่างสายเสียงไม่แท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
open glottis | (สภาพ)ช่องเส้นเสียงเปิดกว้าง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
closed glottis | (สภาพ)ช่องเส้นเสียงปิด [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
glottis | ชุดสายเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
glottis | ช่องเส้นเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
glottis in vibration | (สภาพ)ช่องเส้นเสียงสั่น [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
glottis, false; rima vestibuli | ช่องหว่างสายเสียงไม่แท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
glottis, true; rima glottidis | ช่องหว่างสายเสียงแท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
false glottis; rima vestibuli | ช่องหว่างสายเสียงไม่แท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
epiglottis | ฝากล่องเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
epiglottis | ลิ้นปิดกล่องเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
true glottis; rima glottidis | ช่องหว่างสายเสียงแท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
narrowed glottis | (สภาพ)ช่องเส้นเสียงเปิดแคบ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Epiglottis | ลิ้นปิดกล่องเสียง, กล่องเสียง, ท่อหายใจ, ลิ้นอิปิกลอททิส, ลิ้นกระบอกเสียง, อีปีกล็อททิส, ฝาปิดกล่องเสียง, กระดูกอ่อนกล่องเสียง [การแพทย์] |
epiglottis | ฝาปิดกล่องเสียง, อวัยวะที่มีลักษณะเป็นฝาทำหน้าที่ปิดกั้นไม่ให้อาหารตกลงไปในหลอดลมในขณะกลืนอาหาร [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Glottis | ช่องสายเสียง, [การแพทย์] |
Glottis, Upper | ลูกกระเดือกตอนบน [การแพทย์] |
คอหอย | (n) pharynx, See also: throat, glottis, Example: ส่วนที่เป็นทางผ่านของลมหายใจ ได้แก่ จมูก ปาก คอหอย กล่องเสียง หลอดลมใหญ่ หลอดลมย่อย เป็นต้น, Thai Definition: ส่วนของคอตรงเหนือลูกกระเดือกขึ้นมา |
คอหอย | [khøhøi] (n) EN: pharynx ; throat ; glottis FR: gorge [ f ] ; gosier [ m ] |
glottis |
glottis | |
glottises | |
epiglottis | |
epiglottises |
epiglottis | (n) a flap of cartilage that covers the windpipe while swallowing |
glottis | (n) the vocal apparatus of the larynx; the true vocal folds and the space between them where the voice tone is generated |
rima glottidis | (n) the space between the two true vocal folds, Syn. true glottis, rima vocalis, glottis vera |
rima vestibuli | (n) the opening between the false vocal folds, Syn. glottis spuria, false glottis, rima respiratoria |
Diglottism | n. [ Gr. &unr_; speaking two languages; |
Epiglottis | n. [ NL., fr. Gr. &unr_;; |
Glottis | n. [ NL., fr. Gr. &unr_;, &unr_;, from &unr_;, &unr_;, the tongue. See Gloss an explanatory remark. ] (Anat.) The opening from the pharynx into the larynx or into the trachea. See Larynx. [ 1913 Webster ] |
Proglottis | ‖n.; |
Stimmritze { f } [ anat. ] | glottis [Add to Longdo] |
会厭 | [ええん, een] (n) epiglottis [Add to Longdo] |
会厭軟骨 | [ええんなんこつ, eennankotsu] (n) epiglottis [Add to Longdo] |
喉頭蓋 | [こうとうがい, koutougai] (n) epiglottis [Add to Longdo] |
声門 | [せいもん, seimon] (n, adj-no) glottis [Add to Longdo] |