| habituate | (vt) ทำให้เคยชิน, See also: ทำให้เคยตัว, ทำให้กลายเป็นนิสัย |
| habituate to | (phrv) ทำให้คุ้นชินกับ, See also: ทำให้เคยชินกับ, ทำให้ติดนิสัย, Syn. accustom to, use to |
| habituate | (ฮะบิช'ชุเอท) vt. ทำให้เกิดความเคยชิน, ทำให้ติด, ทำให้กลายเป็นนิสัย., See also: habituation n. |
| habituate | (vt) คุ้นเคย, ทำให้เคยชิน, ทำให้เป็นนิสัย |
| habituation | แฮบบิชูเอชัน, พฤติกรรมที่ไม่แสดงอาการตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่กระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| คุ้น | (v) be familiar, See also: intimate, acquaint, be accustomed, be well-known, be used to, habituate, Syn. ชอบพอ, สนิท, คุ้นเคย, รู้จักดี, Ant. แปลกใหม่, Example: ผมคุ้นกับผู้จัดการธนาคารแห่งนี้ดี, Thai Definition: รู้จักชอบพอกันมานาน |
| คุ้นเคย | (v) be familiar, See also: intimate, acquaint, be accustomed, be well-known, habituate, Syn. เคยชิน, ชอบพอ, คุ้นเคย, สนิท, รู้จักดี, Ant. แปลกใหม่, Example: คนอินเดียส่วนใหญ่ยังเป็นชาวชนบทที่ไม่คุ้นเคยกับรถยนต์, Thai Definition: รู้จักชอบพอสนิทสนมเป็นกันเอง, เคยเห็นเคยทำบ่อยๆ จนชิน |
| เคยชิน | (v) become familiar, See also: intimate, acquaint, be accustomed, habituate, Example: เขาเคยชินกับการเป็นพี่ที่ต้องปกป้องดูแลน้องๆ, Thai Definition: เป็นปกติ, เป็นประจำ, เป็นนิสัย, เป็นกิจวัตร |
| เคยตัว | (v) be habituated, See also: behave by habit, get used to, be habitual, be in the habit, Example: ดาราสาวใช้เงินซื้อความสุขจนเคยตัว, Thai Definition: ติดเป็นนิสัยประจำตัว |
| เคยมือ | (v) be accustomed to, See also: be familiar, intimate, acquaint, habituate, Example: เด็กคนนี้ถูกอุ้มจนเคยมือ, Thai Definition: ทำอย่างนั้นเสมอๆ, ทำจนเป็นนิสัย |
| เคยตัว | [khoēitūa] (v) EN: be habituated ; behave by habit ; get used to ; be habitual ; be in the habit |
| คุ้น | [khun] (v) EN: be familiar ; be conversant ; intimate ; acquaint ; be accustomed ; be well-known ; be used to ; habituate FR: être familier ; être habitué ; être intime |
| คุ้นเคย | [khunkhoēi] (v) EN: acquaint ; be intimately acquainted ; make familier ; be familiar ; be intimate ; be accustomed ; be well-known ; habituate ; accustom |
| habituate | |
| habituated | |
| habituates | |
| habituating | |
| habituation |
| habituate | (v) make psychologically or physically used (to something), Syn. accustom |
| habituation | (n) a general accommodation to unchanging environmental conditions |
| addiction | (n) being abnormally tolerant to and dependent on something that is psychologically or physically habit-forming (especially alcohol or narcotic drugs), Syn. dependance, dependency, dependence, habituation |
| use | (v) take or consume (regularly or habitually), Syn. habituate |
| Dishabituate | v. t. To render unaccustomed. [ 1913 Webster ] |
| Habituate | v. t. Our English dogs, who were habituated to a colder clime. Sir K. Digby. [ 1913 Webster ] Men are first corrupted . . . and next they habituate themselves to their vicious practices. Tillotson. [ 1913 Webster ] |
| Habituate | a. Firmly established by custom; formed by habit; habitual. [ R. ] Hammond. [ 1913 Webster ] |
| Habituation | n. [ Cf. F. habituation. ] The act of habituating, or accustoming; the state of being habituated. [ 1913 Webster ] |
| Gewöhnung { f } | habituation [Add to Longdo] |
| gewöhnen an | gewöhnend | to habituate | habituating [Add to Longdo] |
| gewöhnt | habituates [Add to Longdo] |
| gewöhnte | habituated [Add to Longdo] |
| 馴致 | [じゅんち, junchi] (n, vs) taming; gradual habituation; leading to [Add to Longdo] |
