harangue | (vi) กล่าวคำปราศรัยที่ยื่ดยาดและรุนแรง |
harangue | (n) คำปราศรัยที่ยื่ดยาดและรุนแรง |
harangue | (ฮะแรง') n. คำพูดหรือข้อเขียนที่โอ้อวดและยืดยาด, การด่าว่า. vi., vt. พูดยืดยาดและรุนแรง |
harangue | (n) การพูดจ้อ, การพูดโอ้อวด, การด่าว่า |
harangue | (vi) พูดจ้อ, พูดโอ้อวด, ด่าว่า |
harangue | วาทะปลุกใจ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Do not, and I repeat, do not harangue her. | อย่า ขอย้ำ อย่าเถียงกับเธอ Brave New World (2008) | |
When the chief said don't harangue dr. Bailey, | ตอนที่ผอ.บอกว่าอย่าเถียงดร.เบย์ลี Brave New World (2008) |
คำปราศรัย | (n) speech, See also: address, harangue, oration, Syn. สุนทรพจน์, คำพูด, Example: ประชาชนพากันไปชุมนุมฟังคำปราศรัยหรือการอภิปรายของพรรคเอกภาพที่ท้องสนามหลวง |
สุนทรพจน์ | (n) speech, See also: address, harangue, oration, Syn. คำปราศรัย, Example: เขาได้รับรางวัลที่ 1 ในการพูดสุนทรพจน์ภาษาอังกฤษซึ่งจัดโดยศูนย์พัฒนาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษระดับมัธยมปลาย, Thai Definition: คำพูดที่ประธานหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นกล่าวในพิธีการหรือในโอกาสสำคัญต่างๆ |
คำปราศรัย | [khamprāsai] (n) EN: speech ; address ; harangue ; oration FR: discours [ m ] ; harangue [ f ] ; speech (inf.) [ m ] |
สุนทรพจน์ | [suntharaphot] (n) EN: speech ; address ; harangue ; oration FR: discours [ m ] ; allocution [ f ] |
harangue | |
harangued | |
harangues |
harangue | |
harangued | |
harangues |
harangue | (n) a loud bombastic declamation expressed with strong emotion, Syn. rant, ranting |
harangue | (v) deliver a harangue to; address forcefully |
haranguer | (n) a public speaker who delivers a loud or forceful or angry speech |
Harangue | n. [ F. harangue: cf. Sp. arenga, It. aringa; lit., a speech before a multitude or on the hustings, It. aringo arena, hustings, pulpit; all fr. OHG. hring ring, anything round, ring of people, G. ring. See Ring. ] A speech addressed to a large public assembly; a popular oration; a loud address to a multitude; in a bad sense, a noisy or pompous speech; declamation; ranting. [ 1913 Webster ] Gray-headed men and grave, with warriors mixed, |
Harangue | v. i. |
Harangue | v. t. To address by an harangue. [ 1913 Webster ] |
Harangueful | a. Full of harangue. [ 1913 Webster ] |
Haranguer | n. One who harangues, or is fond of haranguing; a declaimer. [ 1913 Webster ] With them join'd all th' haranguers of the throng, |
高谈阔论 | [高 谈 阔 论 / 高 談 闊 論] to harangue; loud arrogant talk; to spout #48,355 [Add to Longdo] |
(lange) Ansprache { f } | eine Ansprache halten; predigen | hält eine Ansprache | harangue | to harangue | harangues [Add to Longdo] |
Strafpredigt { f }; Standpauke { f }; Moralpredigt { f } | harangue [Add to Longdo] |
Tirade { f } | harangue [Add to Longdo] |
獅子吼 | [ししく, shishiku] (n, vs) lion's roar; harangue [Add to Longdo] |