| drunkenness; ebriety; inebriation | ความเมา (เหล้า) [ มีความหมายเหมือนกับ inebriety ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ebriety; drunkenness; inebriation | ความเมา (เหล้า) [ มีความหมายเหมือนกับ inebriety ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| inebriation; drunkenness; ebriety | ความเมา (เหล้า) [ มีความหมายเหมือนกับ inebriety ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| inebriation | |
| inebriations |
| alcoholism | (n) habitual intoxication; prolonged and excessive intake of alcoholic drinks leading to a breakdown in health and an addiction to alcohol such that abrupt deprivation leads to severe withdrawal symptoms, Syn. drunkenness, inebriation, alcohol addiction |
| drunkenness | (n) a temporary state resulting from excessive consumption of alcohol, Syn. intoxication, inebriety, insobriety, tipsiness, inebriation, Ant. soberness |
| Inebriation | n. [ L. inebriatio. ] The condition of being inebriated; intoxication; figuratively, deprivation of sense and judgment by anything that exhilarates, as success. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] Preserve him from the inebriation of prosperity. Macaulay. |
| Rausch { m } | inebriation [Add to Longdo] |
