infamy | (n) การมีชื่อเสียงในทางลบ, See also: นิสัยเลว, ความประพฤติไม่ดี, Syn. notoriety, scandal, disrepute |
infamy | (อิน'ฟะมี) n. การมีชื่อเสียงในทางที่เลว, นิสัยหรือความประพฤติที่เลว, Syn. dishonour |
infamy | (n) ชื่อเสีย, นิสัยเลว, ความประพฤติเลว |
ความอับอายขายหน้า | (n) shamefulness, See also: discredit, dishonour, disgrace, infamy, ignominy, Example: เขาได้รับความอับอายขายหน้าอย่างร้ายแรง, Thai Definition: การอายไม่กล้าสู้หน้า |
ชื่อเสีย | (n) notoriety, See also: infamy, bad reputation, Example: เขามีจุดด่างในชีวิตคือมีชื่อเสียในทางคบกับมาเฟีย |
ชื่อเสีย | [cheū sīa] (n, exp) EN: bad reputation ; infamy |
infamy |
infamy |
infamy | (n) a state of extreme dishonor; - F.D.Roosevelt, Syn. opprobrium, Ant. fame |
infamy | (n) evil fame or public reputation, Ant. fame |
Infamy | n.; The afflicted queen would not yield, and said she would not . . . submit to such infamy. Bp. Burnet. [ 1913 Webster ] Yesterday, Dec. 7, 1941 -- a day which will live in infamy, . . . Franklin D. Roosevelt. |
Ehrlosigkeit { f } | infamy [Add to Longdo] |
Unverschämtheit { f } | Unverschämtheiten { pl } | infamy | infamies [Add to Longdo] |
Verrufenheit { f } | infamy; seaminess [Add to Longdo] |
悪評 | [あくひょう, akuhyou] (n) bad reputation; infamy; ill repute; unfavorable criticism; unfavourable criticism [Add to Longdo] |
汚名 | [おめい, omei] (n) stigma; dishonour; dishonor; infamy; (P) [Add to Longdo] |
破廉恥 | [はれんち, harenchi] (adj-na, n) infamy; shameless [Add to Longdo] |