19 ผลลัพธ์ สำหรับ *lapidation*
หรือค้นหา: lapidation, -lapidation-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
dilapidation(n) ความเสียหาย, See also: ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย, Syn. destruction, demolition, ruin
dilapidation(n) สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, See also: การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม, Syn. collapse, decay, deterioration, ruination

Nontri Dictionary
dilapidation(n) ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
lapidationThe building exhibits signs of dilapidation.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
การชำรุด(n) dilapidation, See also: ruination, decay, deterioration, decomposition, Syn. การปรักหักพัง, การเสีย, Example: การชำรุดของพระราชวังทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องรีบเข้ามาดำเนินการ, Thai Definition: การเสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป
ความทรุดโทรม(n) dilapidation, See also: decay, decline, Syn. ความชำรุด, ความชำรุดทรุดโทรม, Example: บ้านร้างที่ไม่มีคนอยู่มีความทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
การชำรุด[kān chamrut] (n) EN: dilapidation
ความชำรุด[khwām chamrut] (n) EN: dilapidation
ความชำรุดทรุดโทรม[khwām chamrutsutsōm] (n) EN: dilapidation

Oxford Advanced Learners Dictionary
dilapidation
 (n) /d i1 l a2 p i d ei1 sh @ n/ /ดิ้ แล ผิ เด๊ เฉิ่น/ /dˈɪlˌæpɪdˈeɪʃən/

WordNet (3.0)
dilapidation(n) the process of becoming dilapidated, Syn. ruin
decrepitude(n) a state of deterioration due to old age or long use, Syn. dilapidation
stoning(n) the act of pelting with stones; punishment inflicted by throwing stones at the victim (even unto death), Syn. lapidation

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Dilapidation

n. [ L. dilapidatio: cf. F. dilapidation. ] 1. The act of dilapidating, or the state of being dilapidated, reduced to decay, partially ruined, or squandered. [ 1913 Webster ]

Tell the people that are relived by the dilapidation of their public estate. Burke. [ 1913 Webster ]

2. Ecclesiastical waste; impairing of church property by an incumbent, through neglect or by intention. [ 1913 Webster ]

The business of dilapidations came on between our bishop and the Archibishop of York. Strype. [ 1913 Webster ]

3. (Law) The pulling down of a building, or suffering it to fall or be in a state of decay. Burrill. [ 1913 Webster ]

Elapidation

n. [ L. elapidatus cleared from stones; e out + lapis stone. ] A clearing away of stones. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Lapidation

n. [ L. lapidatio: cf. F. lapidation. ] The act of stoning. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Verfall { m }; Zerstörung { f }dilapidation [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
朽廃[きゅうはい, kyuuhai] (n, vs) decay; dilapidation (ruin) [Add to Longdo]
立ち腐れ[たちぐされ, tachigusare] (n) dilapidation [Add to Longdo]

Time: 0.0339 seconds, cache age: 31.165 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/