| monomial | เอกนาม [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
| monomial | เอกนาม, จำนวนที่สามารถเขียนให้อยู่ในรูปของการคูณของจำนวนคงตัวใด ๆ กับตัวแปรตั้งแต่หนึ่งตัวขึ้นไป โดยที่กำลังของตัวแปรแต่ละตัวเป็นศูนย์หรือจำนวนเต็มบวก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| Monomial | n. [ See Monome, Binomial. ] (Alg.) A single algebraic expression; that is, an expression unconnected with any other by the sign of addition, substraction, equality, or inequality. [ 1913 Webster ] |
| Monomial | a. (Alg.) Consisting of but a single term or expression. [ 1913 Webster ] |
| eingliedrige Zahlengröße | monomial [Add to Longdo] |
| 単項式 | [たんこうしき, tankoushiki] (exp) monomial [Add to Longdo] |