outcrop | (n) สิ่งที่โผล่พ้นดินขึ้นมา |
outcrop | (เอาทฺ'ครอพ) n. ชั้นหินที่โผล่ออกมา, ส่วนที่โผล่, สิ่งที่ปะทุขึ้นvi. โผล่, โผล่ออก, ปะทุ |
outcrop | หินโผล่ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
Rock Outcrop | หินโผล่ [สิ่งแวดล้อม] |
outcrop | |
outcrops |
outcrop | (n) the part of a rock formation that appears above the surface of the surrounding land, Syn. rock outcrop, outcropping |
outcrop | (v) appear on the surface, come to the surface on the ground |
Outcrop | n. (Geol.) |
Outcrop | v. i. (Geol.) To come out to the surface of the ground; -- said of strata. [ 1913 Webster ] |
岩群 | [いわむら, iwamura] (n) rocky outcrop; jumble of rocks [Add to Longdo] |
露頭 | [ろとう, rotou] (n) rocky outcrop [Add to Longdo] |