| pneumococcus | นิวโมคอคคัส, แบคทีเรียพวกหนึ่งที่ทำให้เกิดโรคปอดอักเสบในสัตว์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| pneumococcus | (n) bacterium causing pneumonia in mice and humans, Syn. Diplococcus pneumoniae |
| Pneumococcus | n. [ See Pneumo-, and Coccus. ] (Biol.) A form of micrococcus found in the sputum (and elsewhere) of persons suffering with pneumonia, and thought to be the cause of this disease. [ 1913 Webster ] |