prosecute | (vt) ปฏิบัติให้ลุล่วง, See also: ทำให้ลุล่วง, Syn. continue, execute, finish |
prosecute | (vt) ฟ้องร้อง, Syn. contest, bring to justice |
prosecute | (vi) ดำเนินคดี |
prosecute | (พรอส'ซิคิวทฺ) vt. ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, ปฏิบัติ, ดำเนินถึงที่สุด. vi. ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, ทำหน้าที่เป็นอัยการ., See also: prosecutability adj., Syn. pursue, sue |
prosecute | (vt) ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, เรียกร้องสิทธิ์ |
ฟ้อง | (v) charge, See also: sue, prosecute, Syn. ฟ้องร้อง, Example: อัยการเตรียมฟ้องหล่อนและทายาทในข้อหาต่างๆ ไม่น้อยกว่า 10 ข้อหา, Thai Definition: กล่าวหาบุคคลใดบุคคลหนึ่ง โดยมีคำขอให้ศาลพิจารณาพิพากษา |
ฟ้องคดี | (v) prosecute, Syn. ฟ้อง, ฟ้องร้อง, Example: เขาน่าจะฟ้องคดีเพื่อเรียกค่าเสียหายกับผู้สั่งยิงประชาชนในเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ, Thai Definition: กล่าวโทษผู้อื่นต่อศาลสถิตยุติธรรม |
ต้องคดี | (v) accuse, See also: charge, sue, prosecute, Syn. ถูกฟ้อง, เป็นคดี, เป็นความ, Ant. พ้นคดี, หลุดคดี, Example: นักธุรกิจผู้หนึ่งต้องคดีหลบเลี่ยงภาษีอยู่ในขณะนี้กำลังเดินทางออกนอกประเทศไทยไปยังประเทศใกล้เคียง, Thai Definition: ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา |
ดำเนินคดี | (v) sue, See also: prosecute, charge, indict, go to court, Syn. ฟ้อง, ฟ้องร้อง, ฟ้องร้องคดี, Example: เขาถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจดำเนินคดีข้อหามียาเสพติดในครอบครอง |
ดำเนินคดี | [damnoēnkhadī] (v, exp) EN: sue ; prosecute ; charge ; indict ; go to court ; take legal proceedings FR: mener une action en justice ; ester en justice ; intenter ; attaquer |
ฟ้องร้อง | [føngrøng] (v) EN: sue ; accuse ; charge ; file ; make a prosecution ; bring charge against ; indict ; prosecute FR: mettre en accusation ; mettre en examen ; poursuivre |
ซักฟอก | [sakføk] (v) EN: question ; interrogate ; ask ; prosecute FR: cuisiner (fam.) |
ต้องคดี | [tǿngkhadī] (v, exp) EN: be accused (with) ; be sued ; be charged (with) ; be prosecuted ; be involved in litigation ; be under prosecution FR: être inculpé ; être poursuivi en justice |
prosecute | |
prosecuted | |
prosecutes |
prosecute | |
prosecuted | |
prosecutes |
prosecute | (v) conduct a prosecution in a court of law |
prosecute | (v) bring a criminal action against (in a trial), Ant. defend |
prosecute | (v) carry out or participate in an activity; be involved in, Syn. pursue, engage |
Prosecute | v. t. I am beloved Hermia; To acquit themselves and prosecute their foes. Milton. [ 1913 Webster ] |
Prosecute | v. i. |
追诉 | [追 诉 / 追 訴] to prosecute; given leave to sue #46,509 [Add to Longdo] |
检控 | [检 控 / 檢 控] to prosecute (criminal); the prosecution [Add to Longdo] |
追诉时效 | [追 诉 时 效 / 追 訴 時 效] period during which one can prosecute or sue sb; within the statute of limitation [Add to Longdo] |
bestrafen; belangen | to prosecute [Add to Longdo] |
betreiben | betreibend | betrieben | betreibt | betrieb | to prosecute | prosecuting | prosecuted | prosecutes | prosecuted [Add to Longdo] |
原告適格 | [げんこくてきかく, genkokutekikaku] (n) standing (of a legal case, e.g. whether there are grounds to prosecute) [Add to Longdo] |
公訴時効 | [こうそじこう, kousojikou] (n) (legal) limitation; prescription of the right to prosecute an accused; statute of limitation [Add to Longdo] |
親告罪 | [しんこくざい, shinkokuzai] (n) type of crime which requires a formal complaint from the victim in order to prosecute [Add to Longdo] |