crenate | (d) (ครี'เนททิด) adj. ซึ่งมีหยักกลมหรือทู่ |
scalloped tongue; tongue, crenated | ลิ้นรอย(ฟัน)กด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
bicrenate | หยักมนสองชั้น [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
crenate | หยักมน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
crenated tongue; tongue, scalloped | ลิ้นรอย(ฟัน)กด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
tongue, scalloped; tongue, crenated | ลิ้นรอย(ฟัน)กด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
tongue, crenated; tongue, scalloped | ลิ้นรอย(ฟัน)กด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Crenate | เม็ดเลือดแดงมีลักษณะเหี่ยวเป็นหนาม, หดเหี่ยว [การแพทย์] |
Crenated | ลักษณะเป็นหนาม [การแพทย์] |
renate |
crenate | (adj) having a margin with rounded scallops, Syn. scalloped, crenated |
crenate leaf | (n) a leaf having a scalloped margin |
Bicrenate | a. [ Pref. bi- + crenate. ] (Bot.) Twice crenated, as in the case of leaves whose crenatures are themselves crenate. [ 1913 Webster ] |
Crenated | |
Gangrenate | v. t. To gangrene. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Renate | a. [ L. renatus, p. p. of renasci. ] Born again; regenerate; renewed. [ Obs. ] Beau. & Fl. [ 1913 Webster ] |
Serenate | Or serenate, which the starved lover sings ☞ The name serenata was given by Italian composers in the time of Handel, and by Handel himself, to a cantata of a pastoreal of dramatic character, to a secular ode, etc.; also by Mozart and others to an orchectral composition, in several movements, midway between the suite of an earlier period and the modern symphony. Grove. [ 1913 Webster ] Variants: Serenata |