| reproach | (vt) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษ, ว่ากล่าว, Syn. blame, criticize |
| reproach | (vt) ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ทำให้ขายหน้า, Syn. disgrace |
| reproach | (n) การตำหนิ, See also: การว่ากล่าว, การต่อว่า, Syn. blame, rebuke |
| reproach | (n) สิ่งที่ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ข้อตำหนิ |
| reproacher | (n) ผู้ทำให้เสื่อมเสีย |
| reproachful | (adj) เต็มไปด้วยคำตำหนิ, Syn. censorious, scolding |
| reproach for | (phrv) ด่าว่า, See also: ดุด่า, แสดงความผิดหวังหรือเสียใจต่อการทำผิด, Syn. tell off |
| reproachable | (adj) ซึ่งทำให้เสื่อมเสีย |
| reproach with | (phrv) ตำหนิ, See also: จับผิด, หาข้อบกพร่องด้วย, Syn. tell off |
| reproachfully | (adv) อย่างกล่าวตำหนิ, See also: โดยทำให้เสื่อมเสีย |
| reproachingly | (adv) โดยกล่าวตำหนิ |
| irreproachable | (adj) ไม่มีที่ติ |
| reproachfulness | (n) การกล่าวตำหนิ |
| reproach | (รีโพรช') vt., n. (การ) ต่อว่า, ดุ, ตำหนิ, ติเตือน, ประณาม, ทำให้ถูกตำหนิ, ทำให้ขายหน้า, ข้อตำหนิ, สิ่งที่ทำให้ขายหน้า, สิ่งที่ทำให้เสื่อมเสีย, See also: reproachable adj. reproachableness n. reproachably adv. reproacher n. reproachingly adv. |
| reproachful | (รีโพรช'ฟูล) adj. น่าตำหนิ, น่าต่อว่า, น่าประณาม, น่าอับอาย, See also: reproachfully adv. reproachfullness n., Syn. shameful |
| irreproachable | (adj) ไม่มีข้อครหา, ไม่มีตำหนิ |
| reproach | (n) ความไม่พอใจ, คำติเตียน, การต่อว่า, การตำหนิ, การประณาม |
| reproach | (vt) ไม่พอใจ, ติเตียน, ต่อว่า, ตำหนิ, ดุด่า, ประณาม |
| reproachful | (adj) น่าตำหนิ, เป็นที่ติเตียน, น่าต่อว่า, น่าประณาม |
| ด่าว่า | (v) scold, See also: reprimand, censure, rebuke, reproach, Syn. ดุด่า, ดุด่าว่ากล่าว, Example: เขาด่าว่าผมในหนังสือพิมพ์โดยปราศจากเหตุผล, Thai Definition: ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่น |
| ค่อนว่า | (v) reproach intentionally, See also: taunt, upbraid, Syn. กระแนะกระแหน, Example: มีคนเคยค่อนว่าว่าเราตามใจลูกเกินไป, Thai Definition: แกล้งว่าให้เจ็บใจ |
| ว่ากล่าว | (v) reprove, See also: rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant. ชมเชย, Example: เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง |
| ว่าขาน | (v) reprimand, See also: reprove, rebuke, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ต่อว่า, Ant. ชมเชย, Example: ไม่ว่าญาติพี่น้องจะว่าขานอย่างไร เขาก็ยืนยันจะทำงานนี้ต่อไป, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง |
| คำด่า | (n) abuse, See also: reproach, vilification, scolding, Example: หนังสือพิมพ์ใช้คำด่าในการเขียนข่าวแรงจนเกินไป, Count Unit: คำ, Thai Definition: ถ้อยคำหยาบคายชั่วช้าใช้ว่าผู้อื่นให้เกิดความเสียหาย |
| ความมัวหมอง | (n) blemish, See also: flaw, taint, reproach, impurity, Syn. มลทิน, ราคี, Ant. ความบริสุทธิ์, Example: แม้เขาจะไม่ถูกลงโทษเขาก็ไม่ปราศจากความมัวหมอง |
| คำติเตียน | (n) criticism, See also: reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn. คำตำหนิ, คำตำหนิติเตียน, Ant. คำชม, Example: คำติเตียนไม่ได้ทำให้เขามีความรู้สึกโกรธเคืองแต่อย่างใด |
| คำตำหนิ | (n) criticism, See also: reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn. คำติเตียน, Ant. คำชม, Example: ข้าพเจ้านึกย้อนไปถึงบรรยากาศในวงสนทนา คิดถึงคำชมและคำตำหนิของบรรดาเพื่อนฝูง |
| โทษ | (v) blame, See also: chide, reproach, accuse, Syn. กล่าวโทษ, Example: คนบางคนเมื่อเกิดข้อผิดพลาดหรือความล้มเหลวขึ้นมักจะโทษดวง หรือบอกว่าเป็นอิทธิฤทธิ์อะไรบางอย่างเป็นต้น, Thai Definition: อ้างเอาความผิดให้ |
| คุ | (v) scold, See also: rebuke, chide, reprove, reprimand, censure, admonish, reproach, Syn. ดุ, Example: ผมถูกคุณพ่อคุเอาใหญ่, Notes: (ปาก) |
| ปากหมา | (adj) abusive, See also: reproaching, Example: ไพลินพูดตรงๆ ไม่เป็นแล้วหรือพอพูดตรงๆ ก็ถูกหาว่าเป็นคนปากหมาอีก, Thai Definition: ชอบกล่าวแต่เรื่องที่จะทำให้เดือดร้อนหรือเสียหาย |
| ปากเสีย | (v) be abusive, See also: be reproaching, Example: หญิงสาวนึกโมโหตัวเองที่ปากเสีย ทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มอยู่เปลี่ยนไปทันที, Thai Definition: ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง |
| พ้อ | (v) complain, See also: blame, grumble, reprove, reproach, Syn. ต่อว่า, ตัดพ้อ, ตัดพ้อต่อว่า, Example: คนที่ถูกขัดใจหรือไม่ได้ตามที่ตนต้องการซึ่งมักจะออกมาในรูปตัดพ้อ บ่นพึมพำ แสดงท่าไม่พอใจ, Thai Definition: พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ |
| ตักเตือน | (v) warn, See also: caution, advise, counsel, remind, admonish, reprimand, reprove, rebuke, reproach, Syn. เตือน, ว่า, ต่อว่า, ตำหนิ, ติเตียน, ตำหนิติเตียน, Example: นายกรัฐมนตรีตักเตือนสื่อมวลชนว่าไม่ควรเสนอข่าวที่ไม่เป็นความจริงให้ประชาชนรับรู้เพราะการกระทำดังกล่าวก่อให้เกิดความเสียหายหลายฝ่าย, Thai Definition: สั่งสอนให้รู้สำนึกตัว |
| ต่อว่าต่อขาน | (v) complain, See also: blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure, talk to, censure, Syn. ว่าขาน, ต่อว่า, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: หลังจากต่อว่าต่อขานกันอยู่นาน ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจว่าทั้งคู่เข้าใจผิดไปเอง, Thai Definition: ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้ |
| ต่อว่า | (v) complain, See also: blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure talk to, censure, Syn. ว่าขาน, ต่อว่าต่อขาน, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: ลูกสาวต่อว่าพ่อของตนอย่างไม่พอใจนัก, Thai Definition: ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้ |
| ตำหนิติเตียน | (v) reprimand, See also: blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn. ติเตียน, ตำหนิ, ว่ากล่าว, Ant. สรรเสริญ, ชมเชย, Example: เขาตำหนิติเตียนรัฐบาลด้วยถ้อยคำอันแหลมคม ในคอลัมน์ของเขา, Thai Definition: ว่ากล่าวตักเตือน, ยกโทษขึ้นพูด |
| ตำหนิ | (v) reprimand, See also: blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn. ติเตียน, ว่ากล่าว, ตำหนิติเตียน, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: นายกรัฐมนตรีตำหนิผู้สื่อข่าวที่เสนอข่าวผิดไปจากความเป็นจริง, Count Unit: แห่ง, Thai Definition: ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย |
| ตะคอก | (v) bawl, See also: browbeat, bellow, reprove loudly, shout, yell, reproach, Syn. ตวาด, ขู่, Example: ตำรวจบางนายตะคอกข่มขู่ราษฎรเพราะเห็นว่าตนมีอำนาจมากกว่า |
| ติ | (v) condemn, See also: blame, censure, reproach, reprimand, rebuke, criticize, find fault with, protest, scold, e, Syn. ตำหนิ, ติเตียน, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: ผู้จัดการติพนักงานที่มาสายในวันนี้, Thai Definition: ชี้ข้อบกพร่อง, ยกโทษขึ้นพูด |
| ตอด | (v) reproach, See also: satirize, ridicule, dress someone down, mock, blame, rebuke, Syn. เหน็บแนม, พูดถากถาง, Example: ทั้งคู่พูดตอดเล็กตอดน้อยกันตลอดเวลาที่มีโอกาส, Thai Definition: อาการพูดว่าเหน็บแนม |
| ติติง | (adj) blameful, See also: reprehensible, culpable, reproachable, Syn. ทักท้วง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: สำนวนว่า ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด เป็นคำติติงคนที่รู้รอบและรู้หลายจนท่วมหัว แต่กลับรักษาตัวไม่ได้, Thai Definition: เกี่ยวกับการทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด |
| ติติง | (v) reproach, See also: censure, reprove, blame, reprimand, criticize, blame, Syn. ทักท้วง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: ทำไมไม่ติติงไปที่นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลบ้างล่ะ, Thai Definition: ทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด |
| ประณาม | (v) condemn, See also: blame, denounce, damn, censure, reproach, reprobate, criticize, Syn. กล่าวร้าย, พูดให้ร้าย, ให้ร้าย, ตำหนิ, ติเตียน, ด่าว่า, Ant. ชมเชย, Example: ลูกคนใดละเลยไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะได้รับการประณามหรือถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู, Thai Definition: กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย |
| ก่น | (v) reproach, See also: abuse, curse, swear, Syn. ด่าว่า, ด่า, แช่ง |
| การติ | (n) condemnation, See also: censure, reproach, comment, review, Syn. การตำหนิ, การต่อว่า, การวิพากย์วิจารณ์, Example: การติเพื่อก่อเป็นประโยชน์ต่อสังคม |
| ครหา | (v) blame, See also: censure, reprimand, condemn, criticize, reproach, Syn. ติเตียน, ตำหนิ, ติโทษ, Ant. ชมเชย, ชื่นชม, สรรเสริญ, Example: ลูกน้องต่างก็พากันครหาหัวหน้าว่าอ่อนแอเกินไปจึงแก้ปัญหาไม่ได้ |
| ดุด่า | (v) scold, See also: reproach, blame, rebuke, reprimand, Syn. ว่ากล่าว, ตำหนิ, ด่า, ด่าทอ, ด่าว่า, บริภาษ, Example: เขาถูกดุด่าเพราะมาสาย |
| เล่นงาน | (v) attack, See also: assault, get even with, reprimand, scold, blame, reproach, criticize, tackle, Example: ฝ่ายโน้นเล่นงานเราเข้าแล้ว, Thai Definition: ว่าหรือทำร้าย โดยอีกฝ่ายหนึ่งมักไม่อาจตอบโต้ |
| ด่าว่า | [dāwā] (v) EN: scold ; reprimand ; censure ; rebuke ; reproach FR: injurier ; insulter ; agonir (r.) |
| ดุ | [du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander |
| ด้วงแมง | [duangmaēng] (n) EN: blemish ; reproach ; blotch FR: reproche [ m ] ; grief [ m ] |
| เอ็ด | [et] (v) EN: scold ; blame ; reproach ; yell at FR: crier ; faire du vacarme |
| คำด่า | [kham dā] (n) EN: abuse ; reproach ; vilification ; scolding FR: juron [ m ] ; blasphème [ m ] |
| ครหา | [kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer |
| ข้อครหา | [khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame |
| เล่นงาน | [lenngān] (v) EN: attack ; assault ; get even with ; reprimand ; scold ; blame ; reproach ; criticize ; tackle |
| ไม่มีข้อบกพร่อง | [mai mī khø bokphrǿng] (adj) EN: flawless ; irreproachable |
| มัวหมอง | [mūamøng] (adj) EN: tainted ; tarnished ; reproachable ; blemished ; not completely exonerated ; in disgrace ; under a cloud FR: sali ; terni |
| ประณาม | [pranām] (v) EN: condemn ; blame ; denounce ; damn ; censure ; reproach ; reprobate ; criticize ; reprimand ; rebuke FR: condamner ; désapprouver ; blâmer |
| ราคี | [rākhī] (n) EN: flaw ; defect ; stain ; impurity ; blemish ; flaw ; reproach FR: souillure [ f ] ; tache [ f ] |
| ตักเตือน | [takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter |
| ตำหนิ | [tamni] (v) EN: blame ; reprove ; reprimand ; reproach ; criticise FR: blâmer ; réprimander |
| ตัดพ้อ | [tatphø] (v) EN: take to task ; reprove ; complain ; reproach ; express one's resentment |
| ต่อว่า | [tøwā] (v) EN: complain ; blame ; abuse ; reproach ; object ; protest ; pleasure talk to ; censure ; take to task ; tick off ; accuse |
| ว่า | [wā] (v) EN: reprove ; reproach ; rebuke ; blame ; criticize ; scold ; admonish ; take to task FR: reprocher ; critiquer |
| reproach |
| reproach | |
| reproached | |
| reproaches | |
| reproachful | |
| reproaching | |
| reproachfully | |
| irreproachable |
| irreproachably | (adv) in an irreproachable and blameless manner, Syn. blamelessly |
| reproach | (n) a mild rebuke or criticism |
| reproach | (n) disgrace or shame |
| reproach | (v) express criticism towards, Syn. upbraid |
| self-reproach | (n) the act of blaming yourself, Syn. self-reproof |
| admonitory | (adj) expressing reproof or reproach especially as a corrective, Syn. admonishing, reproachful, reproving |
| blameless | (adj) free of guilt; not subject to blame, Syn. irreproachable, inculpable, unimpeachable |
| compunction | (n) a feeling of deep regret (usually for some misdeed), Syn. remorse, self-reproach |
| reprovingly | (adv) in a reproving or reproachful manner, Syn. reproachfully |
| upbraider | (n) someone who finds fault or imputes blame, Syn. reprover, reproacher, rebuker |
| Irreproachable | a. [ Pref. ir- not + reproachable: cf. F. irréprochable. ] Not reproachable; above reproach; not deserving reproach; blameless. [ 1913 Webster ] He [ Berkely ] erred, -- and who is free from error? -- but his intentions were irreproachable. Beattie. [ 1913 Webster ] |
| Irreproachableness | n. The quality or state of being irreproachable; integrity; innocence. [ 1913 Webster ] |
| Irreproachably | adv. In an irreproachable manner; blamelessly. [ 1913 Webster ] |
| Reproach | v. t. I thought your marriage fit; else imputation, If ye be reproached for the name of Christ. 1 Peter iv. 14. [ 1913 Webster ] That this newcomer, Shame, Mezentius . . . with his ardor warmed |
| Reproach | n. [ F. reproche. See Reproach, v. ] [ 1913 Webster ] No reproaches even, even when pointed and barbed with the sharpest wit, appeared to give him pain. Macaulay. [ 1913 Webster ] Give not thine heritage to reproach. Joel ii. 17. [ 1913 Webster ] Come, and let us build up the wall of Jerusalem, that we be no more a reproach. Neh. ii. 17. [ 1913 Webster ] |
| Reproachablr | a. [ Cf. F. reprochable. ] [ 1913 Webster ] -- |
| Reproacher | n. One who reproaches. [ 1913 Webster ] |
| Reproachful | a. The reproachful speeches . . . -- |
| Reproachless | a. Being without reproach. [ 1913 Webster ] |
| Self-reproach | n. The act of reproaching one's self; censure by one's own conscience. [ 1913 Webster ] |
| Self-reproached | a. Reproached by one's own conscience or judgment. [ 1913 Webster ] |
| Self-reproaching | a. Reproaching one's self. -- |
| Unreproachable | a. Not liable to be reproached; irreproachable. [ 1913 Webster ] |
| 责 | [责 / 責] duty; responsibility; to reproach; to blame #5,954 [Add to Longdo] |
| 叱责 | [叱 责 / 叱 責] reproach #107,615 [Add to Longdo] |
| 非難(P);批難 | [ひなん, hinan] (n, vs, adj-na) criticism; blame; censure; attack; reproach; (P) #5,177 [Add to Longdo] |
| ジト目 | [ジトめ, jito me] (n) (m-sl) (stare or glare with) scornful eyes; reproachful eyes; disgusted eyes [Add to Longdo] |
| 詰責 | [きっせき, kisseki] (n, vs) (obsc) reproach; reprove; reprimand [Add to Longdo] |
| 恨みがましい | [うらみがましい, uramigamashii] (adj-i) reproachful; resentful; spiteful [Add to Longdo] |
| 恨み言;怨み言;怨言 | [うらみごと;えんげん(怨言), uramigoto ; engen ( en gen )] (n) grudge; complaint; reproach [Add to Longdo] |
| 恨めしい;怨めしい;怨しい(io);恨しい(io) | [うらめしい, urameshii] (adj-i) reproachful; hateful; bitter [Add to Longdo] |
| 恨めし気に | [うらめしげに, urameshigeni] (adv) reproachfully [Add to Longdo] |
| 自責 | [じせき, jiseki] (n, vs) self-condemnation; self-reproach; (P) [Add to Longdo] |
| 責める | [せめる, semeru] (v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P) [Add to Longdo] |
| 頂門の一針 | [ちょうもんのいっしん, choumonnoisshin] (n) painful reproach (like a needle stuck in one's scalp) [Add to Longdo] |
| 点の打ち所がない;点の打ち所が無い | [てんのうちどころがない, tennouchidokoroganai] (adj-i) (obsc) above reproach [Add to Longdo] |
| 非難の目を向ける;批難の目を向ける | [ひなんのめをむける, hinannomewomukeru] (exp, v1) to regard someone with odium; to look at someone with reproach [Add to Longdo] |
| 品行方正 | [ひんこうほうせい, hinkouhousei] (adj-na, n, adj-no) irreproachable conduct; good conduct; high morals [Add to Longdo] |
