| sacrilege | (n) การลบหลู่ศาสนา, See also: การเหยียดหยามศาสนา, การดูหมิ่นสิ่งศักดิ์สิทธิ์, Syn. desecration, blasphemy, profanation |
| sacrilege | (แซค'ระลิจฺ) n. การล่วงเกินสิ่งศักดิ์สิทธิ์, การทำลายพรหมจาร', Syn. profanation |
| sacrilege | (n) การล่วงเกินสิ่งศักดิ์สิทธิ์ |
| sacrilege | การลบหลู่ศาสนา, การเหยียดหยามศาสนา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| sacrilege | การลบหลู่สิ่งเคารพทางศาสนา, การเหยียดหยามศาสนา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| sacrilege |
| sacrilege |
| profanation | (n) blasphemous behavior; the act of depriving something of its sacred character, Syn. blasphemy, sacrilege, desecration |
| Sacrilege | n. [ F. sacrilège, L. sacrilegium, from sacrilegus that steals, properly, gathers or picks up, sacred things; sacer sacred + legere to gather, pick up. See Sacred, and Legend. ] The sin or crime of violating or profaning sacred things; the alienating to laymen, or to common purposes, what has been appropriated or consecrated to religious persons or uses. [ 1913 Webster ] And the hid treasures in her sacred tomb Families raised upon the ruins of churches, and enriched with the spoils of sacrilege. South. [ 1913 Webster ] |
| 亵渎神明 | [亵 渎 神 明 / 褻 瀆 神 明] sacrilege [Add to Longdo] |
| Kirchenschändung { f } | sacrilege; profanation of the church [Add to Longdo] |
| Sakrileg { n }; Frevel { m } | sacrilege; act of sacrilege [Add to Longdo] |
| Tempelschändung { f } | sacrilege [Add to Longdo] |
| 冒とく;冒涜;冒讀(iK);冒瀆(oK) | [ぼうとく, boutoku] (n, vs) (uk) blasphemy; curse; profanity; sacrilege; desecration [Add to Longdo] |
