sonant | (n) เสียงก้อง, Syn. vocal, voiced |
resonant | (adj) (เสียง) ก้องกังวาน, See also: ซึ่งเกิดเสียงก้อง, Syn. resounding, reverberating, sonorous |
consonant | (adj) ที่สอดคล้องกลมกลืน, Syn. in accord, in harmony |
dissonant | (adj) ที่ไม่กลมกลืนกัน, See also: ที่ไม่ประสานกัน, Syn. discordant |
consonantal | (adj) ที่ทำหน้าที่เป็นพยัญชนะ |
dissonantly | (adj) อย่างไม่กลมกลืนกัน, See also: อย่างไม่ประสานกัน |
inconsonant | (adj) ที่ไม่สอดคล้องกัน, See also: ที่ไม่ประสานกัน, ที่ไม่ลงรอยกัน, ที่เข้ากันไม่ได้, Syn. incompetible, Ant. competible, consonant |
absonant | (แอบ' โซนัน) adj. ไม่ปรองดองกัน |
consonant | (คอน'ซะเนินทฺ) n. เสียงพยัญชนะ. adj. สอดคล้องกัน, เข้ากันได้, ประสานกัน (เสียง), See also: consonantal adj. -Conf. vowel, Syn. concordant |
dissonant | (ดิส'ซะเนินทฺ) adj. ซึ่งไม่ประสานกัน, ซึ่งไม่ลงรอยกัน, ซึ่งไม่กลมกลืนกัน, Syn. harsh |
inconsonant | (อินคอน' ซะเนินทฺ) adj. ไม่สอดคล้องกัน, ไม่ประสานกัน, See also: inconso- nance n. inconsonantly adv. |
resonant | (เรซ'ซะเนินทฺ) adj. ก้อง, เกี่ยวกับเสียงสะท้อน, กังวาน, ซึ่งทำให้เกิดเสียงก้อง, (เสียง) ได้ระดับกัน, ได้จังหวะ |
sonant | (โซ'เนินทฺ) n., adj. (ออก) เสียงรัว, เสียงสั่น, เสียงพยางค์, พยัญชนะที่ออกเสียงได้โดยไม่มีสระ, See also: sonantal, sonantic adj. |
unisonant | (ยูนิโซ'นันท, -นัส) adj. พร้อมเพรียงกัน, มีระดับเสียงเดียวกัน, สอดคล้องกัน. |
consonant | (adj) ที่เข้ากัน, ที่คล้องจองกัน, ที่สอดคล้อง |
consonant | (n) ตัวอักษร, ตัวพยัญชนะ |
dissonant | (adj) ซึ่งไม่กลมกลืนกัน, ซึ่งไม่สอดคล้องกัน, ซึ่งไม่เข้ากัน, ซึ่งไม่ประสานกัน |
resonant | (adj) ดังกังวาน, ได้ระดับกัน, ได้จังหวะ, ก้อง, สะท้อน |
liquid consonant; liquid | พยัญชนะเหลว [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
liquid; liquid consonant | พยัญชนะเหลว [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
resonant frequency | ความถี่สั่นพ้อง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
resonance frequency; resonant frequency | ความถี่พ้อง, ความถี่เรโซแนนซ์ [พลังงาน ๒๖ ม.ค. ๒๕๔๕] |
resonant frequency; resonance frequency | ความถี่พ้อง, ความถี่เรโซแนนซ์ [พลังงาน ๒๖ ม.ค. ๒๕๔๕] |
consonant | พยัญชนะ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Consonants | พยัญชนะ [TU Subject Heading] |
หาง | (n) tail end (of one of the Thai consonants), Example: พยัญชนะบ. กับพยัญชนะป.เขียนแตกต่างกันที่หางของพยัญชนะ, Thai Definition: ส่วนของตัวหนังสือไทยที่ลากยาวขึ้นทางเบื้องบน |
พยัญชนะ | (n) consonant, Syn. ตัวอักษร, ตัวหนังสือ, Example: ในระบบคอมพิวเตอร์ มนุษย์จะติดต่อสื่อสารกันโดยใช้ข้อมูลที่ประกอบไปด้วยพยัญชนะ ได้แก่ A-Z และตัวเลขตั้งแต่ 0-9, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ, Notes: (บาลี), (สันสกฤต) |
พิราม | (n) mark indicating the final consonant, Syn. เครื่องหมายพิราม, Thai Definition: ชื่อเครื่องหมายบอกตัวสะกด |
อักษรสูง | (n) high-level consonant, See also: high-class letter, Count Unit: ตัว, Thai Definition: พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา ผันได้ 3 เสียง มี 2 รูป คือ ผันด้วยวรรณยุกต์ ่ เป็นเป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ้ เป็นเสียงโท คำตายพื้นเสียงเป็นเสียงเอก ผันด้วยด้วยวรรณยุกต์ ้ เป็นเสียงโท |
อักษรต่ำ | (n) low-tone consonants, See also: low-class letters, Count Unit: ตัว, Thai Definition: พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ ผันได้ 3 เสียง มี 2 รูป มี 24 ตัว คือ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ |
อักษรกลาง | (n) medium tone consonant, See also: middle-class letters, Example: ข้อความ “ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง” แม้ว่าจะพิลึก แต่ก็ช่วยให้หลายคนรู้ว่า อักษรกลางในภาษาไทยมีตัวอะไรบ้าง, Count Unit: ตัว, Thai Definition: พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงสามัญ ผันได้ครบ 4 รูป 5 เสียง มีรูปวรรณยุกต์กับเสียงวรรณยุกต์ตรงกัน คำตายมีพื้นเสียงเป็นเสียงเอกผันได้ 4 เสียงมี 3 รูปคือพื้นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ้ เป็นเสียงโทผันด้วยวรรณยุกต์ ๊ เป็นเสียงตรีผันด้วยวรรณยุกต์ ๋ เป็นเสียงจัตวา |
โอษฐชะ | (n) bilabial consonant, See also: bilabial, Thai Definition: อักษรที่มีเสียงเกิดจากริมฝีปาก ได้แก่พยัญชนะวรรค บ และ ว |
อุสุม | (n) alveolar fricative consonant, Thai Definition: ในไวยากรณ์เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมเสียดแทรกออกมาตอนฟันว่ามีเสียงอุสุม ได้แก่เสียง ศ ษ ส. |
ตัวสะกด | (n) final consonant, See also: final pronounced letter of a word, Example: ตัวสะกดในภาษาไทยมี 8 มาตรา, Count Unit: ตัว, มาตรา, Thai Definition: พยัญชนะท้ายคำหรือพยางค์ที่ทำหน้าที่บังคับเสียงให้เป็นไปตามมาตราต่างๆ |
ตัวหนังสือ | (n) character, See also: letter, writing, alphabet, consonant, Syn. ตัวอักษร, ลายลักษณ์อักษร, Example: เขาสายตาสั้นจึงอ่านตัวหนังสือไกลๆ ไม่ชัด, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด |
ตัวหนังสือ | (n) character, See also: letter, writing, alphabet, consonant, Syn. ตัวอักษร, ลายลักษณ์อักษร, Example: เวลาที่เราอ่านเราไม่ต้องอ่านหรือมองตัวหนังสือทีละตัวทุกๆ ตัวจะทำให้อ่านไวขึ้น, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด |
ตัวสะกด | (n) final consonant, See also: final pronounced letter of a word, Example: ตัวสะกดในภาษาไทยมี 8 มาตรา, Count Unit: ตัว, มาตรา, Thai Definition: พยัญชนะท้ายคำหรือพยางค์ที่ทำหน้าที่บังคับเสียงให้เป็นไปตามมาตราต่างๆ |
ทันตชะ | (n) dental consonant, See also: letter with sound from the teeth, Thai Definition: อักษรที่มีเสียงเกิดจากฟัน ได้แก่พยัญชนะวรรค ด และ ล ส ฦ ฦๅ, Notes: (บาลี) |
เบญจวรรค | (n) five lines of consonants, Thai Definition: วรรคทั้ง 5 ได้แก่ พยัญชนะตั้งแต่ ก ถึง ม คือ ก วรรค จ วรรค ฏ วรรค ต วรรค ป วรรค |
รูปพยัญชนะ | (n) consonant letter, See also: an alphabet which represents a consonant sound, Thai Definition: ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ |
กระด้าง | (adj) harsh, See also: brusque, hard, rough, strident, dissonant, raucous, Syn. แข็ง, Ant. อ่อน, ละมุน, นิ่ม, Example: เขาส่งเสียงแหบห้าวกระด้างกว่าที่เคยพูดตามปกติ, Thai Definition: ที่มีลักษณะขัดแข็ง หมายถึง ที่มีกิริยาวาจาไม่อ่อนตาม |
กระชาก | (adv) loud, See also: harshly, dissonantly, Syn. เกรี้ยวกราด, ตะคอก, ตะหวาด, Example: ฉันไม่ชอบคนพูดกระชากเสียง |
กระโชกโฮกฮาก | (adv) harshly, See also: dissonantly, loudly, roughly, Syn. กระแทกเสียง, Ant. นุ่มนวลรื่นหู, Example: พนักงานที่นี่พูดจากระโชกโฮกฮาก จนไม่อยากเข้าไปใช้บริการ |
การันต์ | (n) the mark placed over the final consonant of the a word in Thai language to indicate that it is mute, Syn. ทัณฑฆาต, เครื่องหมายการันต์, ตัวการันต์, Example: ชื่อของฉันและชื่อของเพื่อนมีตัวการันต์อยู่, Thai Definition: ตัวอักษรที่ไม่ออกเสียง ซึ่งมีไม้ทัณฑฆาตกำกับไว้ |
ก้อง | (adv) resoundingly, See also: resonantly, Example: เสียงเพลงดังก้องไปทั่วงาน, Thai Definition: ดังลั่นอย่างเสียงในที่จำกัด |
ก้อง | (adj) resounding, See also: reverberating, resonant, Syn. ดังสนั่น |
เทวภาวะ | (n) biconsonants, See also: dual consonants, Syn. เทวภาพ, Example: คำว่า สุวัณณ มีลักษณะที่เรียกว่า เทวภาวะ, Thai Definition: พยัญชนะที่ซ้อนกัน 2 ตัว, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
อรรธสระ | (n) sound of halfway between a vowel and a consonant, Syn. อัฒสระ, Example: เสียง ว ในภาษาไทยถือว่าเป็นอรรธสระ, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เสียงกึ่งสระกึ่งพยัญชนะ |
อักษรควบ | (n) cluster consonant |
อักษรควบ | [aksøn khūap] (n, exp) EN: consonant cluster ; compound consonants FR: doublet consonantique [ m ] ; séquence consonantique [ f ] |
อักษรกลาง | [aksøn klāng] (n, exp) EN: medium tone consonant ; middle-class letters FR: consonne moyenne [ f ] |
อักษรสามหมู่ | [aksøn sām mū] (n, exp) FR: les trois classes de consonnes [ fpl ] ; les trois classes consonantiques [ fpl ] |
อักษรเสียงกลาง | [aksøn sīeng klāng] (n, exp) EN: medium tone consonant ; middle-class letters FR: consonne moyenne [ f ] |
อักษรเสียงสูง | [aksøn sīeng sūng] (n, exp) EN: high-level consonant ; high-class letter FR: consonne haute [ f ] |
อักษรเสียงต่ำ | [aksøn sīeng tam] (n, exp) EN: low-tone consonants ; low-class letters ; low consonant FR: consonne basse [ f ] |
อักษรสูง | [aksøn sūng] (n, exp) EN: high-level consonant ; high-class letter FR: consonne haute [ f ] |
อักษรต่ำ | [aksøn tam] (n, exp) EN: low-tone consonants ; low-class letters ; low consonant FR: consonne basse [ f ] |
กังวาน | [kangwān] (v) EN: ring ; reverberate ; resound ; be resonant FR: retentir |
กังวาน | [kangwān] (adj) EN: resonant ; loud and clear ; resounding ; sonorous FR: sonore ; résonant = résonnant ; retentissant |
การันต์ (–์) | [kāran] (x) EN: [ mark placed over the final consonant of the a word in Thai language to indicate that it is mute ] FR: [ symbole de consonne muette ] |
ก้อง | [kǿng] (adv) EN: resoundingly ; resonantly FR: retentissant ; résonnant |
ไม้ทัณฑฆาต | [māithanthakhāt] (x) EN: [ mark indicating a silent final consonant ] FR: [ symbole indiquant une consonne finale muette ] |
–์ | [māithanthakhāt] (x) EN: [ mark indicating a silent final consonant ] FR: [ symbole indiquant une consonne finale muette ] |
พยัญชนะ | [phayanchana] (n) EN: consonant FR: consonne [ f ] |
พยัญชนะและสระ | [phayanchana lae sara] (n, exp) EN: consonants and vowels FR: consonnes et voyelles [ fpl ] |
พยัญชนะไทย | [phayanchana Thai] (n, exp) EN: Thai consonant FR: consonne thaïe [ f ] ; lettre de l'alphabet thaï [ f ] |
เสียงพยัญชนะ | [sīeng phayanchana] (n, exp) FR: phonème consonantique [ m ] |
ทันตชะ | [thantacha] (n) EN: dental consonant ; letter with sound from the teeth |
ทัณฑฆาต | [thanthakhāt] (n) EN: mark above a consonant to indicate that it is silent (–์) FR: signe d'annulation d'une consonne (–์) |
ไตรยางศ์ | [traiyāng] (n) EN: three-sound group ; three classes of Thai consonants |
ตัวหนังสือ | [tūanangseū] (n) EN: character ; letter ; writing ; alphabet ; consonant FR: caractère [ m ] ; lettre [ f ] ; idéogramme [ m ] |
ตัวสะกด | [tūasakot] (n, exp) EN: final consonant ; final voiced consonant FR: consonne finale [ f ] |
resonant | |
consonant | |
dissonant | |
whisonant | |
consonants | |
consonantal | |
consonantal |
resonant | |
consonant | |
dissonant | |
consonants |
alveolar consonant | (n) a consonant articulated with the tip of the tongue near the gum ridge, Syn. alveolar, dental, dental consonant |
assonant | (adj) having the same sound (especially the same vowel sound) occurring in successive stressed syllables |
assonant | (adj) having the same vowel sound occurring with different consonants in successive words or stressed syllables |
consonant | (n) a speech sound that is not a vowel, Ant. vowel |
consonant | (n) a letter of the alphabet standing for a spoken consonant |
consonant | (adj) involving or characterized by harmony, Syn. harmonical, harmonized, harmonic, harmonised |
consonantal | (adj) being or marked by or containing or functioning as a consonant, Ant. vocalic |
consonantal | (adj) relating to or having the nature of a consonant |
consonant system | (n) the system of consonants used in a particular language, Syn. consonantal system |
continuant consonant | (n) consonant articulated by constricting (but not closing) the vocal tract, Syn. continuant, Ant. stop consonant |
fricative consonant | (n) a continuant consonant produced by breath moving against a narrowing of the vocal tract, Syn. fricative, spirant |
labial consonant | (n) a consonant whose articulation involves movement of the lips, Syn. labial |
labiodental consonant | (n) a consonant whose articulation involves the lips and teeth, Syn. labiodental |
nasal consonant | (n) a consonant produced through the nose with the mouth closed, Syn. nasal |
resonant | (adj) characterized by resonance, Syn. resonating, reverberative, resounding, reverberating |
sonant | (n) a speech sound accompanied by sound from the vocal cords, Syn. voiced sound |
stop consonant | (n) a consonant produced by stopping the flow of air at some point and suddenly releasing it, Syn. plosive speech sound, occlusive, stop, plosive consonant, plosive, Ant. continuant consonant |
accordant | (adj) in keeping, Syn. conformable, consonant, concordant, agreeable |
affricate | (n) a composite speech sound consisting of a stop and a fricative articulated at the same point (as `ch' in `chair' and `j' in `joy'), Syn. affricate consonant, affricative |
at variance | (adj) not in accord, Syn. dissonant, discrepant |
consonance | (n) the repetition of consonants (or consonant patterns) especially at the ends of words, Syn. consonant rhyme |
discordant | (adj) lacking in harmony, Syn. disharmonious, dissonant, inharmonic |
dulcet | (adj) pleasing to the ear, Syn. sweet, mellifluous, honeyed, mellisonant |
evocative | (adj) serving to bring to mind; - Wilder Hobson, Syn. remindful, redolent, resonant, reminiscent |
guttural | (n) a consonant articulated in the back of the mouth or throat, Syn. pharyngeal consonant, pharyngeal, guttural consonant |
resonator | (n) an electrical circuit that combines capacitance and inductance in such a way that a periodic electric oscillation will reach maximum amplitude, Syn. resonant circuit |
sibilant | (n) a consonant characterized by a hissing sound (like s or sh), Syn. sibilant consonant |
surd | (n) a consonant produced without sound from the vocal cords, Syn. voiceless consonant |
unresolved | (adj) characterized by musical dissonance; harmonically unresolved, Syn. dissonant |
unreverberant | (adj) not reverberant; lacking a tendency to reverberate, Syn. nonresonant, Ant. reverberant |
velar | (n) a consonant produced with the back of the tongue touching or near the soft palate, Syn. velar consonant |
Absonant | a. [ L. ab + sonans, p. pr. of sonare to sound. ] Discordant; contrary; -- opposed to |
Altisonant | a. [ L. altus high + sonans, p. pr. of sonare to sound. ] High-sounding; lofty or pompous. Skelton. [ 1913 Webster ] |
Armisonous | |
Asonant | a. [ Pref. a- not + sonant. ] Not sounding or sounded. [ R. ] C. C. Felton. [ 1913 Webster ] |
Assonant | a. [ L. assonans, p. pr. of assonare to sound to, to correspond to in sound; ad + sonare to sound, sonus sound: cf. F. assonant. See Sound. ] |
Assonantal | a. Assonant. [ 1913 Webster ] |
Consonant | a. [ L. consonans, -antis; p. pr. of consonare to sound at the same time, agree; con- + sonare to sound: cf. F. consonnant. See Sound to make a noise. ] Each one pretends that his opinion . . . is consonant to the words there used. Bp. Beveridge. [ 1913 Webster ] That where much is given there shall be much required is a thing consonant with natural equity. Dr. H. More. [ 1913 Webster ] Consonant words and syllables. Howell. [ 1913 Webster ] No Russian whose dissonant consonant name |
Consonant | n. [ L. consonans, -antis. ] An articulate sound which in utterance is usually combined and sounded with an open sound called a vowel; a member of the spoken alphabet other than a vowel; also, a letter or character representing such a sound. [ 1913 Webster ] Consonants are divided into various classes, as mutes, spirants, sibilants, nasals, semivowels, etc. All of them are sounds uttered through a closer position of the organs than that of a vowel proper, although the most open of them, as the semivowels and nasals, are capable of being used as if vowels, and forming syllables with other closer consonants, as in the English feeble taken All the consonants excepting the mutes may be indefinitely, prolonged in utterance without the help of a vowel, and even the mutes may be produced with an aspirate instead of a vocal explosion. Vowels and consonants may be regarded as the two poles in the scale of sounds produced by gradual approximation of the organ, of speech from the most open to the closest positions, the vowel being more open, the consonant closer; but there is a territory between them where the sounds produced partake of the qualities of both. [ 1913 Webster ] ☞ “A consonant is the result of audible friction, squeezing, or stopping of the breath in some part of the mouth (or occasionally of the throath.) The main distinction between vowels and consonants is, that while in the former the mouth configuration merely modifies the vocalized breath, which is therefore an essential element of the vowels, in consonants the narrowing or stopping of the oral passage is the foundation of the sound, and the state of the glottis is something secondary.” H. Sweet. [ 1913 Webster ] |
Consonantal | a. Of the nature of a consonant; pertaining to consonants. [ 1913 Webster ] |
Consonantize | v. t. To change into, or use as, a consonant. “The vowel is consonantized, that is, made closer in position.” Peile. [ 1913 Webster ] |
Consonantly | adv. In a consonant, consistent, or congruous manner; agreeably. [ 1913 Webster ] |
Consonantness | n. The quality or condition of being consonant, agreeable, or consistent. [ 1913 Webster ] |
Dissonant | a. [ L. dissonans, -antis, p. pr. of dissonare to disagree in sound, be discordant; dis- + sonare to sound: cf. F. dissonant. See Sonant. ] With clamor of voices dissonant and loud. Longfellow. [ 1913 Webster ] What can be dissonant from reason and nature than that a man, naturally inclined to clemency, should show himself unkind and inhuman? Hakewill. [ 1913 Webster ] |
Equisonant | pos>a. Of the same or like sound. [ 1913 Webster ] |
Horrisonant | a. Horrisonous. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Inconsonant | a. [ L. inconsonans. See In- not, and Consonant. ] Not consonant or agreeing; inconsistent; discordant. -- |
Nonsonant | a. Not sonant. -- |
Resonant | a. [ L. resonans, p. pr. of resonare to resound: cf. F. résonnant. See Resound. ] Through every hour of the golden morning, the streets were resonant with female parties of young and old. De Quincey. [ 1913 Webster ] |
Resonantly | adv. In a resonant manner. [ 1913 Webster ] |
Rhonchisonant | a. [ L. rhonchus a snoring + sonans, p. pr. of sonare to sound. ] Making a snorting noise; snorting. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Sonant | a. [ L. sonans, -antis, p. pr. of sonare to sound. See Sound a noise. ] |
Unconsonant | a. Incongruous; inconsistent. “A thing unconsonant.” Hooker. [ 1913 Webster ] |
Unisonant | a. [ Uni- + sonant. See Unison. ] Being in unison; having the same degree of gravity or acuteness; sounded alike in pitch. [ 1913 Webster ] |
韵 | [韵 / 韻] beautiful sound; appeal; charm; vowel; rhyme; in Chinese phonetics, the medial and final sound of a syllable (i.e. excluding the initial consonant) #7,600 [Add to Longdo] |
协和 | [协 和 / 協 和] mediate; harmonize; (mus.) consonant; cooperation; Concorde (the Anglo-French aircraft) #29,624 [Add to Longdo] |
嘹亮 | [嘹 亮] loud and clear; resonant #33,376 [Add to Longdo] |
洪亮 | [洪 亮] resonant; ringing #34,163 [Add to Longdo] |
声母 | [声 母 / 聲 母] consonant; the initial consonant (of a Chinese syllable) #44,756 [Add to Longdo] |
音韵 | [音 韵 / 音 韻] phonetics of Chinese, 音[ yin1 ] corresponding to the initial consonant and 韻|韵[ yun4 ] to the rhyme and tone #48,676 [Add to Longdo] |
韵母 | [韵 母 / 韻 母] medial and final of a Chinese syllable (excluding initial consonant and tone); the rhyming part of a Chinese syllable; rhyme; vowel; character used in traditional phonetics to indicate value of rhyme; final sound; phoneme #51,253 [Add to Longdo] |
送气 | [送 气 / 送 氣] aspiration (phonetics, explosion of breath on consonants distinguishing Chinese p, t from b, d) #55,193 [Add to Longdo] |
清音 | [清 音] unvoiced consonant (p or t, as opposed to English voiced b or d) #59,721 [Add to Longdo] |
辅音 | [辅 音 / 輔 音] consonant #62,205 [Add to Longdo] |
浊音 | [浊 音 / 濁 音] voiced consonant (English b or d, as opposed to unvoiced p or t) #63,662 [Add to Longdo] |
五音 | [五 音] five notes of pentatonic scale, roughly do, re, mi, sol, la; five initial consonants of Chinese phonetics, namely 喉音, 牙音, 舌音, 齒音|齿音, 唇音 #70,514 [Add to Longdo] |
韵尾 | [韵 尾 / 韻 尾] the rhyming part of a syllable; in a Chinese syllable, the medial vowel plus final consonant (if any) #84,377 [Add to Longdo] |
反切 | [反 切] traditional system expressing the phonetic value of a Chinese character using two other characters, the first for the initial consonant, the second for the rhyme and tone #96,240 [Add to Longdo] |
韵书 | [韵 书 / 韻 書] rhyming dictionary; traditional Chinese phonetic dictionary with words ordered first by four tones 四聲|四声 then rhyme 韻|韵 (i.e. medial consonant and final) #111,217 [Add to Longdo] |
子音 | [子 音] consonant #131,939 [Add to Longdo] |
齿音 | [齿 音 / 齒 音] dental consonant #158,396 [Add to Longdo] |
零声母 | [零 声 母 / 零 聲 母] absence of initial consonant; a Chinese syllable having no initial consonant (starting directly with the medial vowel) #158,817 [Add to Longdo] |
翘舌音 | [翘 舌 音 / 翹 舌 音] retroflex; consonants zh, ch, sh, r produced on the back of the tongue #160,071 [Add to Longdo] |
鼻韵母 | [鼻 韵 母 / 鼻 韻 母] (of Chinese pronunciation) a vowel followed by a nasal consonant #229,226 [Add to Longdo] |
宽洪 | [宽 洪 / 寬 洪] magnanimous; generous; broad-minded; wide; resonant (voice) #242,962 [Add to Longdo] |
舌尖音 | [舌 尖 音] apical consonant (produced with the tip of the tongue, i.e. d or t) #349,630 [Add to Longdo] |
双唇音 | [双 唇 音 / 雙 唇 音] bilabial consonant (b or p) #421,420 [Add to Longdo] |
前鼻音 | [前 鼻 音] alveolar nasal; consonant n produced in the nose with the tongue against the alveolar ridge [Add to Longdo] |
宽弘 | [宽 弘 / 寬 弘] magnanimous; generous; broad-minded; wide; resonant (voice) [Add to Longdo] |
平舌音 | [平 舌 音] alveolar; consonants z, c, s produced with the tip of the tongue on the alveolar ridge [Add to Longdo] |
后鼻音 | [后 鼻 音 / 後 鼻 音] velar nasal; consonant ng or ŋ produced in the nose with the back of the tongue against the soft palate [Add to Longdo] |
气化 | [气 化 / 氣 化] to vaporize; evaporation; carburation; qi4 transformation in traditional Chinese medicine (i.e. transformation of yin yang vital breath); unvoicing of voiced consonant [Add to Longdo] |
舌尖前音 | [舌 尖 前 音] alveolar; consonants z, c, s produced with the tip of the tongue on the alveolar ridge [Add to Longdo] |
舌尖后音 | [舌 尖 后 音 / 舌 尖 後 音] retroflex; consonants zh, ch, sh, r produced on the back of the tongue [Add to Longdo] |
Konsonant | (n) |der, pl. Konsonanten| พยัญชนะ |
Konsonant { m }; Mitlaut { m } | Konsonanten { pl }; Mitlaute { pl } | consonant | consonants [Add to Longdo] |
Schwingkreis { m } [ electr. ] | abgestimmter Schwingkreis | resonant circuit | tuned circuit [Add to Longdo] |
abweichend; unstimmig { adj } | dissonant [Add to Longdo] |
abweichend { adv } | dissonantly [Add to Longdo] |
anklingend | assonant [Add to Longdo] |
anklingend { adv } | assonantly [Add to Longdo] |
dissonant; disharmonisch { adj } [ mus. ] | dissonant [Add to Longdo] |
dissonant { adv } | dissonantly [Add to Longdo] |
konsonantisch | consonantal [Add to Longdo] |
konsonantisch { adv } | consonantally [Add to Longdo] |
mitschwingend; nachhallend | resonant [Add to Longdo] |
nachhallend { adv } | resonantly [Add to Longdo] |
resonant { adj } | resonant [Add to Longdo] |
übereinstimmend { adv } | consonantly [Add to Longdo] |
子音 | [しいん, shiin] (n, adj-no) { ling } consonant #12,290 [Add to Longdo] |
響き(P);響(io)(P) | [ひびき, hibiki] (n) (1) echo; reverberation; (2) sound (esp. the distinctive sound of an object or activity, e.g. rain, gun, gallop, drum); noise; (3) quality of a sound (e.g. a fine phrase, clear voice, resonant bell); feeling of a sound; (P) #15,556 [Add to Longdo] |
コンソナント | [konsonanto] (n) consonant [Add to Longdo] |
韻尾 | [いんび, inbi] (n) yunwei (secondary vowel or consonant following the primary vowel of a Chinese character) [Add to Longdo] |
音節主音的子音 | [おんせつしゅおんてきしいん, onsetsushuontekishiin] (n) syllabic consonant [Add to Longdo] |
開口音 | [かいこうおん, kaikouon] (n) (1) (of Chinese) pronunciation of kanji without a medial between the initial consonant and center vowel; (2) (of Japanese) the long "o" vowel arising from combination of the "a" and "u" sounds [Add to Longdo] |
口音 | [こうおん, kouon] (n) oral consonant [Add to Longdo] |
合口音 | [ごうこうおん, goukouon] (n) (1) (of Chinese) pronunciation of kanji with a medial between the initial consonant and center vowel; (2) (of Japanese) the long "o" vowel arising from combination of the "o" and "u" or "e" and "u" sounds [Add to Longdo] |
三十六字母 | [さんじゅうろくじぼ, sanjuurokujibo] (n) 36 Initials (system for transcribing initial consonants of Middle Chinese) [Add to Longdo] |
子音群 | [しいんぐん, shiingun] (n) consonant cluster [Add to Longdo] |
子音性 | [しいんせい, shiinsei] (n) consonantal [Add to Longdo] |
子音動詞 | [しいんどうし, shiindoushi] (n) (See 五段動詞) consonantal verb (e.g. godan verb); consonant stem verb [Add to Longdo] |
歯音 | [しおん, shion] (n, adj-no) dental sound; dental consonant; dental; sibilant [Add to Longdo] |
歯茎音 | [はぐきおん;しけいおん, hagukion ; shikeion] (n) (See 歯茎) alveolar consonant; sound (e.g. n, t, d) where the tongue touches (or nearly touches) the ridge behind your front top teeth [Add to Longdo] |
歯茎口蓋音 | [しけいこうがいおん, shikeikougaion] (n) alveopalatal consonant [Add to Longdo] |
清子音 | [せいしいん, seishiin] (n) voiceless consonant [Add to Longdo] |
清濁 | [せいだく, seidaku] (n) (1) good and evil; purity and impurity; (2) voiced and unvoiced consonants [Add to Longdo] |
促音 | [そくおん, sokuon] (n) assimilated sound (small "tsu" in Japanese); geminate consonant [Add to Longdo] |
促音便 | [そくおんびん, sokuonbin] (n) { ling } (See 撥音便) nasal sound change (generation of geminate consonant, primarily a geminate 't' from vowel stems ending in 'i') [Add to Longdo] |
体文 | [たいもん, taimon] (n) (See 悉曇) consonant (in the Siddham script) [Add to Longdo] |
濁り | [にごり, nigori] (n, adj-no) (1) muddiness; murkiness; lack of clarity; (2) impurity; (3) Japanese voiced consonant mark; (4) (abbr) (See 濁り酒) unrefined sake [Add to Longdo] |
濁り点 | [にごりてん, nigoriten] (n) voiced consonant marks [Add to Longdo] |
濁音 | [だくおん, dakuon] (n) sonant; voiced sound [Add to Longdo] |
濁点 | [だくてん, dakuten] (n) (See 半濁点) voiced consonant marks (nigori) [Add to Longdo] |
頭子音 | [とうしいん, toushiin] (n) initial consonant; syllable onset [Add to Longdo] |
軟口蓋音 | [なんこうがいおん, nankougaion] (n) velar consonant [Add to Longdo] |
末子音 | [まつしいん, matsushiin] (n) final consonant [Add to Longdo] |
無声子音 | [むせいしいん, museishiin] (n) voiceless consonant [Add to Longdo] |
有声子音 | [ゆうせいしいん, yuuseishiin] (n) voiced consonant [Add to Longdo] |
連声 | [れんじょう, renjou] (n) type of liaison of consonants in a word [Add to Longdo] |
連濁 | [れんだく, rendaku] (n) euphonic change of unvoiced to voiced sound (on the first consonant of the non-initial mora of a compound) [Add to Longdo] |
朗々;朗朗 | [ろうろう, rourou] (adj-t, adv-to) clear; sonorous; full-sounding; resonant; bright [Add to Longdo] |