| stipule | (n) ใบเลี้ยง |
| stipule | (สทิพ'พูล) n. ใบเลี้ยง, ใบอ่อนที่ฐานของใบรวม., See also: stipular adj. |
| stipule | หูใบ [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| interpetiolar stipule | หูใบระหว่างก้านใบ [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| stipule | หูใบ, ส่วนที่งอกออกมาตรงโคนของก้านใบติดกับกิ่ง มีลักษณะต่าง ๆ กันในพืชแต่ละชนิด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| บ่ง | [bong] (v) EN: refer ; mention ; specify ; stipulate ; indicate ; point out ; show ; point to ; provide FR: annoncer ; indiquer ; présager ; manifester ; montrer ; marquer ; mentionner ; stipuler |
| กำหนด | [kamnot] (v) EN: prescribe ; stipulate ; fix ; determine ; estimate ; set ; settle ; assign ; appoint ; allocate FR: déterminer ; définir ; établir ; évaluer ; fixer ; stipuler ; arrêter ; prescrire ; assigner ; allouer |
| stipule | (n) a small leafy outgrowth at the base of a leaf or its stalk; usually occurring in pairs and soon shed |
| Bistipuled | a. [ Pref. bi- + stipule. ] (Bot.) Having two stipules. [ 1913 Webster ] |
| Stipule | n. [ L. stipula a stalk, stem, straw: cf. F. stipule. Cf. Stubble. ] (Bot.) An appendage at the base of petioles or leaves, usually somewhat resembling a small leaf in texture and appearance. [ 1913 Webster ] |
| Stipuled | a. (Bot.) Furnished with stipules, or leafy appendages. [ 1913 Webster ] |
| 托葉 | [たくよう, takuyou] (n) stipule [Add to Longdo] |