resupination | ๑. การหงาย๒. การพลิกหงาย๓. ท่านอนหงาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
semisupination | ๑. การตะแคงหงาย๒. ท่าตะแคงหงาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
supination | การหงาย, การนอนหงาย, การพลิกหงาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
supination | (n) rotation of the hands and forearms so that the palms face upward, Ant. pronation |
Resupination | n. The state of luing on the back; the state of being resupinate, or reversed. [ 1913 Webster ] Our Vitruvius calleth this affection in the eye a resupination of the figure. Sir H. Wotton. [ 1913 Webster ] |
Supination | n. [ L. supinare, supinatum, to bend or lay backward, fr. supinus supine: cf. F. supination. See Supine. ] (Physiol.) |
Supination { f } [ med. ] | supine [Add to Longdo] |