transitive | (adj) เกี่ยวกับสกรรมกริยา |
transitive | (adj) เกี่ยวกับการส่งผ่าน, See also: เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitive | (n) สกรรมกริยา |
intransitive | (adj) ซึ่งเป็นอกรรมกริยา |
transitively | (adv) เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitiveness | (n) ความเปลี่ยนแปลง, See also: การผ่าน, การเคลื่อนย้าย |
transitive verb | (n) สกรรมกริยา |
intransitive verb | (n) อกรรมกริยา |
intransitive | (อินแทรน'ซิทิฟว) adj. (กริยา) ไม่มีกรรม. n. กริยาที่ไม่มีกรรม., See also: intransitively adv. intransitiveness n. |
intransitive verb | กริยาที่ไม่มีกรรม |
transitive | (แทรน'ซิทิฟว) adj. เกี่ยวกับสกรรมกริยา, เกี่ยวกับการผ่านหรือสิ่งผ่าน, เกี่ยวกับสภาพหัวเลี้ยวหัวต่อ, See also: transitivity n. |
transitive verb | n. สกรรมกริยา |
intransitive | (adj) อกรรมกริยา |
intransitive | ไม่ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive | ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive relation | ความสัมพันธ์ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitiv | A complete intransitive verb takes neither complement or object. |
transitiv | With verbs there are intransitive verbs that don't take an object, and transitive verbs that do take an object. |
สกรรมกริยา | (n) transitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ต้องมีกรรมหรือผู้กระทำมารับ, Notes: (ไวยากรณ์) |
อกรรมกริยา | (n) intransitive verb, Syn. กริยาอกรรม, Thai Definition: กริยาที่สำเร็จรูปได้ความบริบูรณ์โดยไม่ต้องมีกรรมรับ, Notes: (สันสกฤต/ไวยากรณ์) |
กริยาสกรรม | (n) transitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารับ |
กริยาอกรรม | (n) intransitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารับ |
สกรรมกริยา | [sakammakriyā] (n, exp) EN: transitive verb FR: verbe transitif [ m ] |
สมบัติการถ่ายทอด | [sombat kān thāithøt] (n, exp) EN: transitive property |
transitive | |
intransitive | |
transitively | |
intransitively |
detransitivize | (v) intransitivize, Syn. intransitivize, intransitivise, detransitivise, Ant. transitivize |
intransitive | (adj) designating a verb that does not require or cannot take a direct object, Ant. transitive |
intransitively | (adv) in an intransitive manner, Ant. transitively |
intransitivity | (n) the grammatical relation created by an intransitive verb, Syn. intransitiveness, Ant. transitivity |
transitive | (adj) designating a verb that requires a direct object to complete the meaning, Ant. intransitive |
transitively | (adv) in a transitive manner, Ant. intransitively |
transitivity | (n) (logic and mathematics) a relation between three elements such that if it holds between the first and second and it also holds between the second and third it must necessarily hold between the first and third |
transitivity | (n) the grammatical relation created by a transitive verb, Syn. transitiveness, Ant. intransitivity |
transitivize | (v) make transitive, Syn. transitivise, Ant. detransitivize |
Intransitive | a. [ L. intransitivus: cf. F. intransitif. See In- not, and Transitive. ] And then it is for the image's sake and so far is intransitive; but whatever is paid more to the image is transitive and passes further. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] ☞ Intransitive verbs have no passive form. Some verbs which appear at first sight to be intransitive are in reality, or were originally, transitive verbs with a reflexive or other object omitted; as, he keeps ( |
Intransitively | adv. (Gram.) Without an object following; in the manner of an intransitive verb. [ 1913 Webster ] |
Transitive | a. [ L. transitivus: cf. F. transitif. See Transient. ] By far the greater part of the transitive or derivative applications of words depend on casual and unaccountable caprices of the feelings or the fancy. Stewart. [ 1913 Webster ] -- |
不及物动词 | [不 及 物 动 词 / 不 及 物 動 詞] intransitive verb [Add to Longdo] |
及物 | [及 物] transitive [Add to Longdo] |
及物动词 | [及 物 动 词 / 及 物 動 詞] transitive verb [Add to Longdo] |
受事 | [受 事] object (of a transitive verb); to receive a task [Add to Longdo] |
intransitiv { adj } | intransitive [Add to Longdo] |
intransitiv { adv } | intransitively [Add to Longdo] |
transitiv { adj } | transitive [Add to Longdo] |
transitiv; vorübergehend { adv } | transitively [Add to Longdo] |
自動(P);自働(iK) | [じどう, jidou] (adj-no, n) (1) automatic; self-motion; (2) (abbr) { ling } (See 自動詞) intransitive verb; (P) #1,305 [Add to Longdo] |
完全自動詞 | [かんぜんじどうし, kanzenjidoushi] (n) { ling } (See 不完全自動詞) complete intransitive verb [Add to Longdo] |
自他 | [じた, jita] (n) (1) oneself and others; (2) transitive and intransitive; (P) [Add to Longdo] |
自動詞 | [じどうし, jidoushi] (n) { ling } intransitive verb (no direct obj) [Add to Longdo] |
推移的 | [すいいてき, suiiteki] (adj-na) transitive [Add to Longdo] |
他動 | [たどう, tadou] (n) (abbr) { ling } (See 他動詞) transitive verb [Add to Longdo] |
他動詞 | [たどうし, tadoushi] (n) { ling } transitive verb (direct obj.) [Add to Longdo] |
不完全自動詞 | [ふかんぜんじどうし, fukanzenjidoushi] (n) { ling } (See 完全自動詞) incomplete intransitive verb [Add to Longdo] |
飽かす;厭かす(iK) | [あかす, akasu] (v5s, vt) (1) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かして) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo] |
飽かせる | [あかせる, akaseru] (v1, vt) (1) (See 飽かす) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かせて) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo] |
他動詞 | [たどうし, tadoushi] (transitives) Verb [Add to Longdo] |
動詞 | [どうし, doushi] (transitives) Verb [Add to Longdo] |