transitive | (adj) เกี่ยวกับสกรรมกริยา |
transitive | (adj) เกี่ยวกับการส่งผ่าน, See also: เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitive | (n) สกรรมกริยา |
intransitive | (adj) ซึ่งเป็นอกรรมกริยา |
transitively | (adv) เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง |
transitiveness | (n) ความเปลี่ยนแปลง, See also: การผ่าน, การเคลื่อนย้าย |
transitive verb | (n) สกรรมกริยา |
intransitive verb | (n) อกรรมกริยา |
intransitive | (อินแทรน'ซิทิฟว) adj. (กริยา) ไม่มีกรรม. n. กริยาที่ไม่มีกรรม., See also: intransitively adv. intransitiveness n. |
intransitive verb | กริยาที่ไม่มีกรรม |
transitive | (แทรน'ซิทิฟว) adj. เกี่ยวกับสกรรมกริยา, เกี่ยวกับการผ่านหรือสิ่งผ่าน, เกี่ยวกับสภาพหัวเลี้ยวหัวต่อ, See also: transitivity n. |
transitive verb | n. สกรรมกริยา |
intransitive | (adj) อกรรมกริยา |
intransitive | ไม่ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive | ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive relation | ความสัมพันธ์ถ่ายทอด [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
transitive | A complete intransitive verb takes neither complement or object. |
transitive | With verbs there are intransitive verbs that don't take an object, and transitive verbs that do take an object. |
สกรรมกริยา | (n) transitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ต้องมีกรรมหรือผู้กระทำมารับ, Notes: (ไวยากรณ์) |
อกรรมกริยา | (n) intransitive verb, Syn. กริยาอกรรม, Thai Definition: กริยาที่สำเร็จรูปได้ความบริบูรณ์โดยไม่ต้องมีกรรมรับ, Notes: (สันสกฤต/ไวยากรณ์) |
กริยาสกรรม | (n) transitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารับ |
กริยาอกรรม | (n) intransitive verb, Thai Definition: คำกริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารับ |
สกรรมกริยา | [sakammakriyā] (n, exp) EN: transitive verb FR: verbe transitif [ m ] |
สมบัติการถ่ายทอด | [sombat kān thāithøt] (n, exp) EN: transitive property |
transitive | |
intransitive | |
transitively | |
intransitively |
doubly transitive verb | (n) a transitive verb that takes both a direct and an indirect object, Syn. doubly transitive verb form |
intransitive | (adj) designating a verb that does not require or cannot take a direct object, Ant. transitive |
intransitively | (adv) in an intransitive manner, Ant. transitively |
intransitive verb | (n) a verb (or verb construction) that does not take an object, Syn. intransitive, intransitive verb form |
transitive | (adj) designating a verb that requires a direct object to complete the meaning, Ant. intransitive |
transitively | (adv) in a transitive manner, Ant. intransitively |
transitive verb | (n) a verb (or verb construction) that requires an object in order to be grammatical, Syn. transitive, transitive verb form |
intransitivity | (n) the grammatical relation created by an intransitive verb, Syn. intransitiveness, Ant. transitivity |
transitivity | (n) the grammatical relation created by a transitive verb, Syn. transitiveness, Ant. intransitivity |
Intransitive | a. [ L. intransitivus: cf. F. intransitif. See In- not, and Transitive. ] And then it is for the image's sake and so far is intransitive; but whatever is paid more to the image is transitive and passes further. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] ☞ Intransitive verbs have no passive form. Some verbs which appear at first sight to be intransitive are in reality, or were originally, transitive verbs with a reflexive or other object omitted; as, he keeps ( |
Intransitively | adv. (Gram.) Without an object following; in the manner of an intransitive verb. [ 1913 Webster ] |
Transitive | a. [ L. transitivus: cf. F. transitif. See Transient. ] By far the greater part of the transitive or derivative applications of words depend on casual and unaccountable caprices of the feelings or the fancy. Stewart. [ 1913 Webster ] -- |
不及物动词 | [不 及 物 动 词 / 不 及 物 動 詞] intransitive verb [Add to Longdo] |
及物 | [及 物] transitive [Add to Longdo] |
及物动词 | [及 物 动 词 / 及 物 動 詞] transitive verb [Add to Longdo] |
受事 | [受 事] object (of a transitive verb); to receive a task [Add to Longdo] |
intransitiv { adj } | intransitive [Add to Longdo] |
intransitiv { adv } | intransitively [Add to Longdo] |
transitiv { adj } | transitive [Add to Longdo] |
transitiv; vorübergehend { adv } | transitively [Add to Longdo] |
自動(P);自働(iK) | [じどう, jidou] (adj-no, n) (1) automatic; self-motion; (2) (abbr) { ling } (See 自動詞) intransitive verb; (P) #1,305 [Add to Longdo] |
完全自動詞 | [かんぜんじどうし, kanzenjidoushi] (n) { ling } (See 不完全自動詞) complete intransitive verb [Add to Longdo] |
自他 | [じた, jita] (n) (1) oneself and others; (2) transitive and intransitive; (P) [Add to Longdo] |
自動詞 | [じどうし, jidoushi] (n) { ling } intransitive verb (no direct obj) [Add to Longdo] |
推移的 | [すいいてき, suiiteki] (adj-na) transitive [Add to Longdo] |
他動 | [たどう, tadou] (n) (abbr) { ling } (See 他動詞) transitive verb [Add to Longdo] |
他動詞 | [たどうし, tadoushi] (n) { ling } transitive verb (direct obj.) [Add to Longdo] |
不完全自動詞 | [ふかんぜんじどうし, fukanzenjidoushi] (n) { ling } (See 完全自動詞) incomplete intransitive verb [Add to Longdo] |
飽かす;厭かす(iK) | [あかす, akasu] (v5s, vt) (1) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かして) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo] |
飽かせる | [あかせる, akaseru] (v1, vt) (1) (See 飽かす) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かせて) to use lavishly (and without regret) [Add to Longdo] |
他動詞 | [たどうし, tadoushi] (transitives) Verb [Add to Longdo] |
動詞 | [どうし, doushi] (transitives) Verb [Add to Longdo] |