turpitude | (n) ความเลวทราม |
turpitude | (เทอ'พิทูด) n. ความต่ำช้า, ความเลวทราม, พฤติกรรมที่เลวทราม |
turpitude | (n) ความต่ำช้า, ความชั่วร้าย, ความเลวทราม |
moral turpitude | ความประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
turpitude |
turpitude |
depravity | (n) a corrupt or depraved or degenerate act or practice, Syn. turpitude |
Turpitude | n. [ L. turpitudo, from turpis foul, base. ] Inherent baseness or vileness of principle, words, or actions; shameful wickedness; depravity. Shak. [ 1913 Webster ] |
官倒 | [官 倒] speculation by officials; profiteering by government employees; bureaucratic turpitude [Add to Longdo] |
Schändlichkeit { f } | Schändlichkeiten { pl } | turpitude | turpitudes [Add to Longdo] |
Verworfenheit { f } | turpitude [Add to Longdo] |