| vicegerent | (n) ผู้รักษาการแทน, See also: ผู้สั่งการแทน |
| vicegerent | (ไวสฺเจอ'เรินทฺ) n. ผู้รักษาการแทน, ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน, ผู้มีตำแหน่งรอง |
| vicegerent | (n) ผู้รักษาการแทน, ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน |
| vicegerent | (n) someone appointed by a ruler as an administrative deputy |
| Vicegerent | a. [ Vice, a. + gerent: cf. F. vice-gérant. ] Having or exercising delegated power; acting by substitution, or in the place of another. Milton. [ 1913 Webster ] |
| Vicegerent | n. An officer who is deputed by a superior, or by proper authority, to exercise the powers of another; a lieutenant; a vicar. Bacon. [ 1913 Webster ] The symbol and vicegerent of the Deity. C. A. Young. [ 1913 Webster ] |
| Statthalter { m } | vicegerent [Add to Longdo] |