| vocalic | (adj) เกี่ยวกับหรือคล้ายกับเสียงสระ |
| vocalic | (adj) ประกอบด้วยเสียงสระ |
| prevocalic | (adj) ซึ่งมาก่อนสระ |
| intervocalic | (adj) ที่อยู่ระหว่างตัวสระ |
| intervocalic | (เสียง)ระหว่างสระ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| vocalic | (adj) being or containing or characterized by vowels; ; - Walter Scott, Ant. consonantal |
| vocalic | (adj) relating to or associated with or containing a vowel |
| Intervocalic | a. (Phon.) Situated between vowels; immediately preceded and followed by vowel sounds, |
| nonvocalic | adj. (Phonology) not vocalic; not having vowel character; -- used of liquids and nasals. Opposite of |
| Vocalic | a. [ L. vocalis (sc. littera) a vowel. See Vocal, a. ] Of or pertaining to vowel sounds; consisting of the vowel sounds. Earle. [ 1913 Webster ] The Gaelic language being uncommonly vocalic. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
| 母音性 | [ぼいんせい, boinsei] (n) vocalic [Add to Longdo] |