vocalize | (vt) เปล่งเสียง, See also: ทำให้มีเสียง, Syn. speak |
vocalize | (vi) เปล่งเสียง |
vocalize | (vt) ทำให้กลายเป็นเสียงสระ (ทางภาษาศาสตร์) |
vocalize | (vi) กลายเป็นเสียงสระ (ทางภาษาศาสตร์) |
vocalizer | (n) ผู้ที่เปล่งเสียง |
vocalization | (n) การเปล่งเสียง |
devocalize | (ดีโว'คะไลซ) vt. ทำให้หมดเสียงขุ่น |
vocalize | (โว'คะไลซ) vt., vi. เปล่งเสียง, เอ่ย, พูด, ออกเสียง, ร้องเสียง, ทำให้มีเสียง, เปลี่ยนเป็นเสียงสระ, กลายเป็นเสียงสระ |
Vocalization | การออกเสียงสระ [TU Subject Heading] |
โฆษะ | (n) voice, See also: vocalization, sound, Syn. ก้อง, Ant. ไม่ก้อง, อโฆษะ, Example: เสียงระเบิดมักออกเสียงแทนกันสลับไปมาระหว่างเสียงโฆษะและเสียงอโฆษะ, Thai Definition: เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงก้องว่า พยัญชนะโฆษะ ได้แก่พยัญชนะตัวที่ 3, 4, 5 ของวรรค และ ย ร ล ว ห ฬ. |
vocalize | |
vocalizes |
vocalize | |
vocalized | |
vocalizes | |
vocalizing |
subvocalize | (v) articulate without making audible sounds, Syn. subvocalise |
subvocalizer | (n) someone who articulates speech without uttering sounds, Syn. subvocaliser |
vocalize | (v) sing (each note a scale or in a melody) with the same vowel, Syn. vocalise |
vocalize | (v) pronounce as a vowel, Syn. vocalise, vowelize, vowelise |
vocalize | (v) utter speech sounds, Syn. vocalise, phonate |
articulate | (v) express or state clearly, Syn. vocalise, vocalize, enunciate |
singer | (n) a person who sings, Syn. vocalizer, vocalist, vocaliser |
singing | (n) the act of singing vocal music, Syn. vocalizing |
utterance | (n) the use of uttered sounds for auditory communication, Syn. vocalization |
utterer | (n) an organism that can utter vocal sounds, Syn. vocalizer, vocaliser |
voice | (n) the sound made by the vibration of vocal folds modified by the resonance of the vocal tract, Syn. vox, vocalisation, vocalism, phonation, vocalization |
voice | (v) utter with vibrating vocal chords, Syn. vocalise, sound, vocalize, Ant. devoice |
Devocalize | v. t. To make toneless; to deprive of vowel quality. -- If we take a high vowel, such as (i) [= nearly i of bit], and devocalize it, we obtain a hiss which is quite distinct enough to stand for a weak (jh). H. Sweet. [1913 Webster] |
Vocalization | n. |
Vocalize | v. t. It is one thing to give an impulse to breath alone, another thing to vocalize that breath. Holder. [ 1913 Webster ] |
Stimmgebung { f } | vocalization [Add to Longdo] |
Vokalaussprache { f } | vocalization [Add to Longdo] |
aussprechen | aussprechend | to vocalize | vocalizing [Add to Longdo] |
声を出す | [こえをだす, koewodasu] (exp, v5s) to speak; to say; to vocalize [Add to Longdo] |
発声 | [はっせい, hassei] (n, vs, adj-no) (1) utterance; speaking; vocalization; vocalisation; enunciation; pronouncing; (2) leading a group of people (in cheering, singing, etc.); (P) [Add to Longdo] |
発声法 | [はっせいほう, hasseihou] (n) vocalization; vocalisation [Add to Longdo] |
有声音化 | [ゆうせいおんか, yuuseionka] (n, vs) vocalization; vocalisation [Add to Longdo] |