| สงครามปาก | (n) war of words, See also: argument, quarrel, wrangle, dispute, Syn. การปะทะคารม, การโต้เถียง, Thai Definition: การปะคารมกัน, การโต้เถียงทะเลาะกัน |
| เถียง | (v) dispute, See also: debate, argue, wrangle, discuss, Syn. แย้ง, โต้แย้ง, ถกเถียง, โต้เถียง, Example: ที่ประชุมยังคงเถียงกันอยู่ว่าโครงการนี้จะมีความเหมาะสมและมีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงไหน |
| พิพาท | (v) dispute, See also: argue, quarrel, discuss, debate, wrangle, Syn. วิวาท, ทะเลาะ, ถกเถียง, ทุ่มเถียง, โต้แย้ง, โต้เถียง, Example: ประเทศไทยกับกัมพูชาพิพาทกันด้วยเรื่องกรรมสิทธิ์เขาพระวิหาร, Thai Definition: โต้เถียงกัน, โต้แย้งกัน, พูดเกี่ยงแย่งกัน |
| ทะเลาะเบาะแว้ง | (v) brawl, See also: wrangle, bicker, quarrel, dispute, argue, squabble, spat, Syn. ทุ่มเถียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะ, วิวาท, พิพาท, Ant. ปรองดอง, Example: หากทะเลาะเบาะแว้งกับใครๆ เขาจะต้องจ้องเขม็งไปยังดวงตาของคู่อริตลอดเวลา, Thai Definition: ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หยุมๆ หยิมๆ |
| ทะเลาะ | (v) quarrel, See also: exchange words, argue, dispute, wrangle, Syn. วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, สามัคคี, Example: รัฐมนตรีคนนี้สร้างปัญหาจนขัดแย้ง หรือทะเลาะกับคนอื่นมามากแล้ว, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน |
| ระหองระแหง | (v) quarrel, See also: wrangle, Syn. บาดหมาง, Thai Definition: บาดหมางกันเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ, ไม่ปรองดองกัน |
| ไม่ลงรอยกัน | (v) conflict, See also: quarrel, disagree, dispute, wrangle, be quarrelsome, Syn. ขัดแย้ง, ระหองระแหง, ทะเลาะกัน, บาดหมาง, Example: เขาทั้งสองไม่ลงรอยกันมานานเป็นปีแล้ว |
| การทะเลาะ | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การทะเลาะเบาะแว้ง, การวิวาท, การทะเลาะวิวาท, Ant. การคืนดี, Example: ปัญหาการทะเลาะและตบตีกันนั้นมีแทบทุกวัน ส่วนใหญ่มาจากเรื่องหึงหวงกัน, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน |
| การทะเลาะวิวาท | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การวิวาท, การทะเลาะ, Ant. การคืนดี, Example: เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไประงับการทะเลาะวิวาทในวงเหล้าของชายหนุ่ม ก่อนเกิดการฆ่ากันเพื่อแย่งชิงหญิงสาว, Thai Definition: การทุ่มเถียงและต่อสู้กัน |
| การวิวาท | (n) dispute, See also: controversy, argument, quarrel, contention, brawl, wrangle, squabble, Syn. การทะเลาะวิวาท, การทะเลาะ, การโต้เถียง, Example: การวิวาทกันของนักเรียนช่างกลสร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชนทั่วไปเป็นอันมาก |
| แก่งแย่ง | (v) compete for, See also: vie for, contest, wrangle, contend for, struggle for, Syn. ชิง, แย่ง, ชิงดีชิงเด่น, ช่วงชิง, Example: คนพวกนี้กำลังแก่งแย่งอำนาจจากผู้บริหารชุดเดิม, Thai Definition: พยายามเอารัดเอาเปรียบกันหรือจะเอาแต่ได้ข้างเดียว, ไม่ปรองดองกัน |
| Wrangle | v. i. [ imp. & p. p. Wrangled p. pr. & vb. n. Wrangling ] [ OE. wranglen to wrestle. See Wrong, Wring. ] [ 1913 Webster ] 1. To argue; to debate; to dispute. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] 2. To dispute angrily; to quarrel peevishly and noisily; to brawl; to altercate. “In spite of occasional wranglings.” Macaulay. [ 1913 Webster ] For a score of kingdoms you should wrangle. Shak. [ 1913 Webster ] He did not know what it was to wrangle on indifferent points. Addison. [ 1913 Webster ] |
| Wrangle | v. t. To involve in a quarrel or dispute; to embroil. [ R. ] Bp. Sanderson. [ 1913 Webster ] |
| Wrangle | n. An angry dispute; a noisy quarrel; a squabble; an altercation. [ 1913 Webster ] Syn. -- Altercation; bickering; brawl; jar; jangle; contest; controversy. See Altercation. [ 1913 Webster ] |
| Wrangler | n. 1. An angry disputant; one who disputes with heat or peevishness. “Noisy and contentious wranglers.” I. Watts. [ 1913 Webster ] 2. One of those who stand in the first rank of honors in the University of Cambridge, England. They are called, according to their rank, senior wrangler, second wrangler, third wrangler, etc. Cf. Optime. [ 1913 Webster ] |
| Wranglership | n. The honor or position of being a wrangler at the University of Cambridge, England. [ 1913 Webster ] |
| Wranglesome | a. Contentious; quarrelsome. [ Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ] |
