zinnia | (n) ดอกบานชื่น |
lens zonule; zonule of Zinn; zonule, ciliary | เอ็นขึงแก้วตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
ciliary zonule; zonule of Zinn; zonule, lens | เอ็นขึงแก้วตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
zonule of Zinn; zonule, ciliary; zonule, lens | เอ็นขึงแก้วตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
zonule, ciliary; zonule of Zinn; zonule, lens | เอ็นขึงแก้วตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
zonule, lens; zonule of Zinn; zonule, ciliary | เอ็นขึงแก้วตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
บานชื่น | (n) Zinnia elegans, Syn. ต้นบานชื่น, ดอกบานชื่น, Example: บ้านใหม่ของน้าชายปลูกบานชื่นไว้ริมทางเข้าบ้านเป็นแนวยาว, Count Unit: ต้น, ดอก, Thai Definition: ไม้ล้มลุกชนิด Zinnia elegans Jacq. ในวงศ์ Compositae ลำต้นกลวง ใบเดี่ยวออกตรงข้ามกัน ไม่มีก้านใบ ดอกออกที่ยอด มีหลายสี เช่น ขาว แดง ม่วง ชมพู เหลือง |
บานชื่นหนู | [bāncheūn nū] (n, exp) EN: Narrowleaf Zinnia ; Classic Zinnia |
zinn | |
zinni | |
zinno | |
zinner | |
zinnia | |
zinnias |
zinnia | |
zinnias |
creeping zinnia | (n) low-branching leafy annual with flower heads resembling zinnias; found in southwestern United States and Mexico to Guatemala, Syn. Sanvitalia procumbens |
genus zinnia | (n) genus of annual or perennial plants of tropical America having solitary heads of brightly colored flowers |
little golden zinnia | (n) subshrub having short leafy stems and numerous small flower heads with nearly round yellow-orange rays; Arizona south to Mexico and east to Kansas, Syn. Zinnia grandiflora |
white zinnia | (n) subshrub with slender woolly stems and long narrow leaves and flower heads with white rays; southern United States and northern Mexico, Syn. Zinnia acerosa |
zinnemann | (n) United States filmmaker (born in Austria) (1907-1997), Syn. Fred Zinnemann |
zinnia | (n) any of various plants of the genus Zinnia cultivated for their variously and brightly colored flower heads, Syn. old maid flower, old maid |
zinnwaldite | (n) a mica containing iron and lithium |
Zinnia | ‖n. [ NL. So called after Professor Zinn, of Göttingen. ] (Bot.) Any plant of the composite genus |
Zinnwaldite | n. [ So called after Zinnwald, in Bohemia, where it occurs. ] (Min.) A kind of mica containing lithium, often associated with tin ore. [ 1913 Webster ] |
百日草 | [ひゃくにちそう, hyakunichisou] (n) zinnia [Add to Longdo] |
朱 | [しゅ, shu] SCHARLACH, ZINNOBERROT [Add to Longdo] |
朱色 | [しゅいろ, shuiro] scharlachrot, zinnoberrot [Add to Longdo] |