| กริยาวิเศษณ์ | (n) adverb, Syn. วิเศษณ์, Thai Definition: หมวดคำประเภทหนึ่ง ทำหน้าที่ขยายคำกริยา |
| กริยาวิเศษณ์ | น. คำวิเศษณ์ใช้ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ด้วยกันให้มีความแปลกออกไป. |
| กริยาวิเศษณ์ | [kriyāwisēt = kariyāwisēt] (n) EN: adverb FR: adverbe [ m ] |
| adverbial phrase | (n) กริยาวิเศษณ์วลี |
| a- | ใช้นำหน้าคำนามให้เป็นกริยาวิเศษณ์, จาก, ออก, จาก, ไม่ |
| adverbial | (แอดเวอ' เบียล) adj. เกี่ยวกับหรือทำหน้าที่เป็นกริยาวิเศษณ์ (of an adverb) |
| later | (เล'เทอะ) adj. adv. คุณศัพท์หรือกริยาวิเศษณ์เปรียบเทียบของ late |
| superlative | (ซะเพอ'ละทิฟว) adj. สูงสุด, สุดยอด, เกินไป, มากไป, เกี่ยวกับคุณศัพท์เปรียบเทียบหรือกริยาวิเศษณ์เปรียบเทียบสูงสุด n. ผู้อยู่สูงสุด, ผู้ที่ดีที่สุด, ระดับสูงสุด, แบบยอดเยี่ยม, ถ้อยคำวิจารณ์สุดขีด., See also: superlativeness n. -S... |
| adverb | (n) กริยาวิเศษณ์ |
| adverbial | (adj) เกี่ยวกับกริยาวิเศษณ์ |