กล่อน | (กฺล่อน) น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเกิดจากของเหลวเข้าไปขังอยู่ในถุงอัณฑะ, ถ้าของเหลวนั้นเป็นนํ้า เรียกว่า กล่อนนํ้า, ถ้าเป็นเลือด เรียกว่า กล่อนเลือด, ถ้าเป็นหนอง เรียกว่า กล่อนหนอง. |
กล้อน | (กฺล้อน) ก. ตัดหรือทำให้เกรียน (ใช้แก่ผมหรือขนสัตว์) เช่น กล้อนหัว. |
กล้อน | (กฺล้อน) ว. เลี่ยน, โล้น, เช่น หัวกล้อน. |
hydrocele | กล่อนน้ำ, น้ำขังเฉพาะที่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
sarcocele | กล่อนเนื้อ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
sarcohydrocele | กล่อนเนื้อปนน้ำ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
haematocele | กล่อนเลือด, เลือดขังเฉพาะที่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |