blockade | (n) การปิดล้อม, See also: การขัดขวาง, การปิดกั้น |
blockage | (n) การปิดล้อม, See also: การขัดขวาง, การปิดกั้น, Syn. obstruction |
constipation | (n) การขัดขวาง |
determent | (n) การขัดขวาง, See also: การยับยั้ง, การป้องกัน, Syn. limitation |
disruption | (n) การขัดขวาง, See also: การหยุดชะงัก, การแตกกระเจิง, Syn. agitation, disorder, disturbance |
filibuster | (n) การขัดขวางการผ่านญัตติหรือมติในสภา, Syn. delaying tactic, hindrance, interference |
inhibition | (n) การขัดขวาง, See also: การสกัดกั้น, การหักห้ามใจ, Syn. restraint, hindrance, repression |
interception | (n) การสกัดกั้น, See also: การขัดขวาง, Syn. prevention, stoppage |
nobbling | (n) การขัดขวางไม่ให้ม้าชนะการแข่งขัน เช่นให้ยา |
obstruction | (n) การขัดขวาง, Syn. hindrance, blockage, Ant. encouragement |
block | (บลอค) { blocked, blocking, blocks } n. ท่อนไม้, ท่อนหิน, ก้อนใหญ่, ชิ้นใหญ่, ห่อดินระเบิด, แท่นโลหะ, เขียง, แม่พิมพ์, ลูกรอก, ตะแลงแกง, ตึกที่แบ่งออกเป็นส่วน, เครื่องกีดขวาง, ทั้งแถว, ทั้งก้อน, ทั้งปีก, ตึกใหญ่, คฤหาสน์ใหญ่, อุปสรรค, การขัดขวาง, เขตหนึ่งของตัวเมือง, เขตห่างไกลท |
blockade | (บลอค'เคด) n. การปิดล้อม, การขัดขวาง vt. ปิดล้อม, Syn. obstruction |
blockage | (บลอค'คิจฺ) n. การอุด, การปิดล้อม, การขัดขวาง, ภาวะที่ถูกปิด, ภาวะที่ถูกขัดขวาง |
determent | (ดิเทอร์'เมินทฺ) n. การขัดขวาง, สิ่งที่ขัดขวาง, Syn. restraint |
gandhi | (กาน'ดี) Magatma, มหาตมะคันธรัฐบุรุษของอินเดียผู้เป็นเจ้าของลัทธิอหิงสา (Gandhism) หรือลัทธิการขัดขวางโดยไม่ต่อสู้ |
hindrance | (ฮิน'ดรันซฺ) n. การหยุดยั้ง, การป้องกัน, วิธีการขัดขวาง, อุปสรรค, Syn. obstruction |
impediment | (อิมเพด' ดะเมินทฺ) n. การต้านทาน, การขัดขวาง, การหน่วงเหนี่ยว, อุปสรรค, การพูดติดอ่าง, ความบกพร่องในการพูด, สิ่งที่ขัดขวางการแต่งงาน (โดยเฉพาะความสัมพันธ์ทางครอบครัว), See also: impedimental, impedimentary adj., Syn. barr |
inhibition | (อินฮิบิช'เชิน) n. การขัดขวาง, การยับยั้ง, การสะกดกลั้น, การข่มใจ, หิริโอตัปปะ, Syn. constraint, Ant. freedom |
interruption | (อินเทอรัพ'เชิน) n. การขัดขวาง, สิ่งที่ขัดขวาง, ภาวะที่ถูกขัดขวาง, การหยุด, การชะงักงัน, ช่วงระยะเวลาที่หยุด -S.disruption |
obstruction | (อับสทรัค'เชิน) n. สิ่งขัดขวาง, อุปสรรค, การขัดขวาง, ภาวะที่ถูกขัดขวาง, Syn. obstacle |
blockade | (n) การปิดล้อม, การกั้นด่าน, การขัดขวาง |
blockage | (n) การปิดล้อม, การอุด, การขัดขวาง |
obstruction | (n) การขัดขวาง, สิ่งกีดขวาง, อุปสรรค |
prevention | (n) การป้องกัน, การขัดขวาง, การกัน, การยับยั้ง, อุปสรรค |
rebuff | (n) การปัดภาระ, การขัดขวาง, การปฏิเสธ, การหยุดยั้ง, การขับออก |
resistance | (n) ความต้านทาน, การต่อต้าน, ความอดทน, การสกัดกั้น, การขัดขวาง |