| ชีพตักษัย, ชีพิตักษัย | น. การสิ้นชีวิต. |
| ชีวิตักษัย | น. การสิ้นชีวิต. |
| ชีพิตักษัย | (ราชาศัพท์) น. การสิ้นชีวิต. ก. ตาย, ใช้แก่หม่อมเจ้าว่า ถึงชีพิตักษัย [ศัพท์พระราชพิธี] |
| death | (n) การตาย, See also: การเสียชีวิต, การถึงแก่กรรม, การสิ้นชีวิต, การสิ้นใจ, Syn. decease, demise, departure, dying, expiration, passing, the act of dying, the end of life, loss of life, Ant. birth, life |
| death | (n) ความตาย, See also: มรณกรรม, การสิ้นชีวิต, การเสียชีวิต |