ขี้ขโมย | (adj) thieving, Example: คนส่วนใหญ่คิดว่าเด็กเร่ร่อนที่ดูสกปรกมอมแมมมีนิสัยพูดจาหยาบคาย โกหกเป็นไฟ และขี้ขโมย, Thai Definition: ชอบขโมย |
ขี้ขโมย | [khīkhamōi] (adj) EN: thieving FR: voleur |
snitch | (n) ขี้ขโมย, See also: หัวขโมย, Syn. thief |
thievish | (adj) ขี้ขโมย, See also: ชอบลักทรัพย์, Syn. stealthy, furtive, cunning |
heel | (ฮีล) n. ส้นเท้า, ส้น, เท้าทั้งหมด, ส่วนหลัง, ของกีบ, ท้ายเรือ, คนเลว, ขี้ขโมย, การแหกคุก vt. ตามหลัง, ใส่ส้นเท้าให้, Syn. blackguard |
thievish | (ธี'วิช) adj. ขี้ขโมย, ชอบลักทรัพย์, ลักเล็กขโมยน้อย, เหมือนขโมย, มือไม่สะอาด., See also: thievishness n. |
derrick | (n) ปั้นจั่น, คนขี้ขโมย, คนลักเล็กขโมยน้อย |
heel | (n) ส้นเท้า, ปลายไม้ตีกอล์ฟ, ท้ายเรือ, คนขี้ขโมย |
thievish | (adj) ขี้ขโมย, ชอบลักทรัพย์, เหมือนขโมย |
vagabond | (adj) ซน, ขี้ขโมย, พเนจร, ร่อนเร่, จรจัด |