ขี้อาย | (adj) bashful, See also: shy, coy, shamefaced, Syn. เขินอาย, เหนียมอาย, Ant. กล้า, Example: ผู้หญิงตะวันออกมีนิสัยขี้อายกว่าผู้หญิงตะวันตก, Thai Definition: ที่ไม่กล้าทำเพราะรู้สึกกระดาก |
ขี้อาย | [khī-āi] (adj) EN: shy ; timid ; shamefaced ; bashful FR: timide ; pudique ; intimidé ; timoré ; honteux |
bashful | (adj) ขี้อาย, See also: กระดาก, ขวยเขิน, ประหม่า, เขินอาย, Syn. shy, coy |
coy | (adj) ขี้อาย, Syn. shy, bashful |
demure | (adj) เคร่งขรึม (โดยเฉพาะเด็กและผู้หญิง), See also: ขี้อาย, Syn. modest, quiet, Ant. showy, pretentious |
diffident | (adj) ประหม่า, See also: ขี้อาย, กระดากอาย, เหนียมอาย, Syn. coy, coquettish, demure |
milter | (n) ขี้อาย, See also: เงียบๆ, สงบเสงี่ยม, Syn. demure |
mousey | (adj) ขี้อาย, See also: เงียบๆ, ขี้กลัว, ขี้ตื่นเต้น, Syn. fearful, shy, bashful, timorous, timid |
mousy | (adj) ขี้อาย, See also: เงียบๆ, ขี้กลัว, ขี้ตื่นเต้น, Syn. fearful, shy, bashful, timorous, timid |
sheepish | (adj) ขี้อาย, See also: เหนียมอาย, รู้สึกอาย, Syn. abashed, shamed, Ant. unabashed, unashamed |
shy | (adj) ขี้อาย, Syn. modest, bashful |
tame | (adj) ขี้ขลาด, See also: ขี้อาย, กระดาก, Syn. pusillanimous, timid |
coy | (คอย) { coyed, coying, coys } adj. ขี้อาย, อาย, กระดาก, สงบเสงี่ยม vi. มีกิริยาที่อาย vt. สงบเสงี่ยม, See also: coyness n., Syn. diffident, shy |
shy | (ชาย) adj. ขี้อาย, เหนียมอาย, อาย, ใจฝ่อ, ตกใจง่าย, ขี้ประหม่า, ขึ้ตื่น, ขี้ขลาด, ขี้สงสัย, ไม่ไว้วางใจ, ลังเลใจ, ขาดแคลน, ไม่เต็มจำนวน -v., n. (การ) ถอยหลังด้วยความตกใจ, ถอยหลัง, หดตัวมขว้าง, โยน, เหวี่ยง, ปา., See also: shyer n. shyly adv. shyness n. คำท |
diffidence | (n) ความไม่เชื่อมั่นในตนเอง, ความขวยเขิน, ความประหม่า, ความขี้อาย |
diffident | (adj) ไม่เชื่อมั่นในตนเอง, ขวยเขิน, ประหม่า, ขี้อาย |
modest | (adj) สุภาพ, ถ่อมตัว, สงบเสงี่ยม, ไม่รุนแรง, ขี้อาย, พอประมาณ |
mouse | (n) หนู, คนน่าเอ็นดู, คนขี้อาย |
shamefaced | (adj) ขายหน้า, ละอายใจ, อับอาย, ขี้อาย |
sheepish | (adj) ขี้อาย, เหนียมอาย, เชื่อฟัง |
shy | (adj) ประหม่า, ขี้อาย, กลัว, ไม่กล้า, ใจฝ่อ |
shyness | (n) ความประหม่า, ความขี้อาย, ความกลัว, ความไม่กล้า |
timid | (adj) ขลาด, ขี้อาย, กระดาก, ขี้ตื่น |
schüchtern | (adj, adv) (คน)ที่ขี้อาย, เหนียมอาย, พูดน้อย, Syn. scheu |