| ข้าวตัง | (n) rice crust, Example: น้อยชอบกินข้าวตังที่คลุกด้วยน้ำตาลกับเกลือ, Thai Definition: ข้าวสุกที่ตากเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นภาชนะ |
| ข้าวตัง | น. ข้าวสุกที่ติดเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นหม้อหรือกระทะ. |
| ข้าวตังหน้าตั้ง | น. ของว่างชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยข้าวตังทอดกรอบกับเครื่องจิ้มชนิดหนึ่ง เรียกว่า หน้าตั้ง. (ดู ข้าวตัง และ หน้าตั้ง ประกอบ). |
| # Just like the rice stuck # on the dried laver | ก็เป็นเหมือนแผ่นข้าวตัง แห้งเกรอะกรังติดก้นหม้อ Spygirl (2004) |
| ข้าวตัง | [khāotang] (n) EN: rice crust |
| worm-eaten | (เวิร์ม'อีเทิน) adj. ถูกหนอนไชหรือแทะ, เสื่อมเสีย, เสื่อมโทรม, มีรูหนอนมาก, ผุ, เป็นหน้าข้าวตัง |