คณาธิปไตย | (n) oligarchy, Syn. ระบบคณาธิปไตย, ระบอบคณาธิปไตย, Example: ในประเทศไทยนี้บางครั้งเป็นประชาธิปไตยผิดๆ บางครั้งก็เป็นคณาธิปไตย ขึ้นอยู่กับเหตการณ์และสิ่งแวดล้อม, Thai Definition: ระบอบการปกครองแบบหนึ่ง ซึ่งปกครองโดยคณะบุคคลจำนวนน้อยของสังคม มักได้แก่ กลุ่มผู้อาวุโส กลุ่มทหาร หรือ กลุ่มปฏิวัติ |
คณาธิปไตย | (คะนาทิปะไต, คะนาทิบปะไต) น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่ง ซึ่งปกครองโดยคณะบุคคลจำนวนน้อยของสังคม มักได้แก่ กลุ่มผู้อาวุโส กลุ่มทหาร หรือ กลุ่มปฏิวัติ. |
คณาธิปไตย | ดู คณ-, คณะ. |
oligarchy | คณาธิปไตย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
oligarchy | คณาธิปไตย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
oligarchy | (n) การปกครองโดยกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง, See also: คณาธิปไตย |
aristocracy | (แอริสทอค'คระซี) n. พวกคนชั้นสูง, พวกขุนนาง, คณาธิปไตย, การปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ, การปกครองของขุนนาง, Syn. gentry, nobility, Ant. proletariat |
aristocrat | (อะริส'โทแครท) n. คนชั้นสูง, ขุนนาง, ผู้นิยมและสนับสนุนระบอบการปกครองแบบคณาธิปไตย, Syn. noblewoman, nobleman, peer, Ant. plebeian, commoner |
aristocratic | (อะริสโทแครท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับการปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ (คณาธิปไตย) , มีลักษณะของคนชั้นสูง |
aristocratical | (อะริสโทแครท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับการปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ (คณาธิปไตย) , มีลักษณะของคนชั้นสูง |
oligarch | (ออล'ละการ์ค) n. ผู้ปกครองคนหนึ่งในระบอบคณาธิปไตย, See also: oligarchy คณาธิปไตย |
oligarchy | (n) การปกครองลัทธิคณาธิปไตย |