2 ผลลัพธ์ สำหรับ ครอบ ๒
หรือค้นหา: -ครอบ ๒-, *ครอบ ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ครอบ ๒(คฺรอบ) ก. ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้, ถ่ายทอดความรู้ให้
ครอบ ๒ทำพิธีรับรองความรู้ เช่น ครูครอบศิษย์ (อย่างครูครอบศิษย์ด้วยหัวโขน).

Time: 0.0213 seconds, cache age: 13.287 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/