ตะเบ็ง | (v) shout, See also: yell, bellow, bowl, Syn. ตะโกน, ตะเบ็งเสียง, เปล่งเสียง, Ant. กระซิบกระซาบ, พึมพำ, Example: เขาต้องตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงเพลงในเธค, Thai Definition: เบ่งเสียงออกให้ดังเกินสมควร |
ตะเบ็งมาน | (adj) style of wearing the scarf-cloth of Thai (started from behind passed under the armpits across the chest and tied behind the neck), See also: way of wearing a scarf crossed over the bosom and tied at the back of the neck, Syn. ตะแบงมาน, Example: หญิงโบราณจะห่มผ้าแบบตะเม็งมานเวลาออกทำงานหรือเวลาบ้านเมืองคับขัน, Thai Definition: วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง 2 ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ |
ตะเบ็งเสียง | (v) shout, See also: bellow, bawl, cry out, holler, yell' roar, Syn. แผดเสียง, เบ่งเสียง, Example: เขาต้องตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงเพลงที่ดังจนแสบแก้วหู, Thai Definition: เบ่งเสียงออกให้ดังเกินสมควร |
ตะเบ็ง | ก. เปล่งเสียงออกให้ดังเกินปรกติ. |
ตะเบ็งมาน | น. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวจากด้านหลังไขว้ขึ้นมาด้านหน้า แล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะแบงมาน ก็ว่า. |
กระเบง | ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้. |
shout about | (phrv) ตะโกนพูด, See also: ตะเบ็งเสียงพูด |
shout | (เชาทฺ) vi., vt., n. (การ) ตะโกน, ร้องตะโกน, ร้องเรียก, ร้องเสียงดัง, ตะเบ็งเสียง, การร้องเรียก, เสียงร้องเรียก, เสียงตะโกน., See also: shouter, Syn. yell |
shout | (n) การตะคอก, การตะโกน, การตะเบ็งเสียง, การร้องเรียก |
shout | (vi) ตะคอก, ตะโกน, ตะเบ็งเสียง, ร้องเรียก |