นักเทศ | (n) foreigner working in the royal palace, Count Unit: คน, Thai Definition: คนต่างประเทศที่สำหรับใช้ในราชสำนัก |
นักเทศ | น. คนต่างประเทศที่สำหรับใช้ในราชสำนัก เช่น นักเทศจงไปสั่งการ พนักงานของใครให้ขวายขวน (สังข์ทอง). |
parson | (n) บาทหลวง, See also: นักเทศน์, Syn. clergyman, pastor, preacher |
preacher | (n) นักเทศน์, See also: ผู้แสดงธรรม, Syn. evangelist, missionary |
predicant | (n) นักเทศน์ |
pulpit | (n) นักเทศน์ |
preacher | (พรี'เชอะ) n. นักเทศน์, ผู้แสดงธรรม, ผู้สั่งสอน (แบบเลือกเข้ามาหรือยืดยาด) |
pulpit | (พูล'พิท) n. ธรรมาสน์, ยกพื้นหรือพลับพลาเทศนา. -Phr. (the pulpit อาชีพนักเทศน์, นักเทศน์ทั้งหลาย), See also: pulpital adj., Syn. stand, ministry |
parson | (n) บาทหลวง, พระ, นักเทศน์ |