บรรพ- ๒, บรรพ์ | (บันพะ-, บัน) ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น |
บรรพ- ๒, บรรพ์ | ตะวันออก. |
บรรพ, บรรพ- ๑ | (บับ, บับพะ-) น. เล่ม, หมวด, ภาค, ตอน, กัณฑ์. |
บรรพกาล | น. ดั้งเดิม. |
บรรพชน | น. บุคคลรุ่นก่อน ๆ แต่โบราณ ซึ่งเป็นต้นเผ่าพันธุ์หนึ่ง ๆ. |
บรรพชา | (บันพะ-, บับพะ) น. การบวช เช่น บรรพชาเป็นกิจที่ทำได้ยาก, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ อุปสมบท เป็น บรรพชาอุปสมบท บรรพชา หมายความว่า การบวชเป็นสามเณร อุปสมบท หมายความว่า การบวชเป็นภิกษุ. |
บรรพชา | (บันพะ-, บับพะ) ก. บวช เช่น พระพุทธเจ้าเสด็จออกบรรพชา วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนารามจัดบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน. |
บรรพชิต | (บันพะชิด) น. นักบวชในพระพุทธศาสนา. |
บรรพต, บรรพต- | (บันพด, บันพดตะ-) น. ภูเขา. |
บรรพตกีลา | น. แผ่นดิน. |
บรรพ | [bap] (n) EN: book ; chapter ; part FR: livre [ m ] ; section [ f ] ; partie [ f ] |
บรรพ- | [ban- = banpha-] (pref) EN: [ prefix meaning ancient, prime, primary, primordial ] FR: [ préfixe indiquant l'ancienneté ] |
บรรพ~ | [bap-] (pref, (adj)) EN: ancient ; prime ; primary ; primordial ; primevall ; primitive FR: ancien |
บรรพชา | [banphachā = bapphachā] (n) EN: tonsure FR: noviciat [ m ] ; tonsure [ f ] |
บรรพชา | [banphachā = bapphachā] (v) EN: enter the priesthood ; take the tonsure ; become a monk FR: entrer dans les ordres ; tonsurer |
บรรพชิต | [banphachit = bapphachit] (n) EN: priest ; bhiksu ; Buddhist monk ; bhiksuni ; Buddhist nun ; samanera ; male novice ; samanerika ; female novice FR: religieux [ m ] ; religieuse [ f ] ; moine bouddhiste [ m ] ; moniale bouddhiste [ f ] |
บรรพต | [banphot] (n) EN: hill ;peak ; mount ; mountain FR: mont [ m ] ; montagne [ f ] |
บรรพบุรุษ | [banphaburut] (n) EN: ancestor ; primogenitor ; forefather FR: ancêtre [ m, f ] ; ancêtres [ mpl ] |
ancestor | (n) บรรพบุรุษ, See also: ต้นตระกูล, Syn. forefather, forebear |
ancestress | (n) บรรพบุรุษหญิง |
ancestry | (n) บรรพบุรุษ, See also: วงศ์ตระกูล, ต้นตระกูล |
antecedents | (n) บรรพบุรุษ, Syn. one's ancestry |
Buddhist ordination | (n) อุปสมบท, See also: บรรพชา, การบวช |
forbear | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. forebear, Ant. descendant |
forebear | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. forerunner, ancestor, forefather, Ant. descendant, offspring |
forefather | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. ancestor, forebear, forerunner, Ant. descendant, offspring |
parentage | (n) บรรพบุรุษ, See also: แหล่งกำเนิด, ต้นตระกูล, Syn. ancestry, extraction, stock |
patriarch | (n) ต้นตระกูล, See also: บรรพบุรุษ, Syn. ancestor, forebear |
afro-american | (แอฟโรอะเม' ริกัน) adj. เกี่ยวกับขาวอเมริกันที่มีบรรพบุรุษจากอาฟริกา, เกี่ยวกับชาวอเมริกันผิวดำ. -n. ชาวอเมริกันที่เป็นนิโกร., Syn. Aframerican |
algonkian | (แอลกอง' คีอัน) n., adj. Proterozoic, Algonquin, Algonquian. ยุคดึกดำบรรพ์ |
ancestor | (แอน' เซสเทอะ) n. บรรพบุรุษ, ปู่ย่าตายาย, ผู้ถูกสืบทอด, รูปแบบเดิมของสิ่งมีชีวิต, ผู้ที่ทายาทได้รับมรดก, Syn. forefather |
ancestral | (แอนเซส' เทริล) adj. เกี่ยวกับบรรพบุรุษ, ตกทอด |
ancestress | (แอน' เซสเทรส) n. บรรพบุรุษหญิงเทือกเถาเหล่ากอหญิง |
ancestry | (แอน' เซสทรี) n. บรรพบุรุษ, เทือกเถาเหล่ากอทั้งหลาย, วงศ์ตระกูล, มูลรากที่มาของปรากฎการณ์สิ่งของข้อคิดเห็นหรือรูปแบบ, ขบวนการหรือประวัติดังกล่าว, Syn. forefathers, lineage, origin, ancestral descent |
anglo-saxon | (แอง' โกล' แซคเซิน) n. คนที่มีภาษาแม่เป็น อังกฤษ, คนอังกฤษสมัยก่อนที่ชาวนอร์มันเข้าครอบครอง, คนชาวอังกฤษ, คนที่มีบรรพบุรุษ เป็นอังกฤษ, ภาษาอังกฤษง่าย -adj. เปิดเผย, ตรงไปตรงมา, ทื่อ |
antecedent | (แอนทิ' ซิเดินทฺ) adj., n. มาก่อน, ก่อน, เกิดขึ้นก่อน, แต่ก่อน, ข้อเสนอแรก, เรื่องราวก่อน-antecedents บรรพบุรุษ, Syn. preceding, prior, Ant. posterior |
antecessor | (แอนทิเซส' เซอะ) n. บรรพบุรุษ |
archaeozoic | (อาร์คีโอโซ'อิค) adj. เกี่ยวกับสมัยดึกดำบรรพ์ยุค Precambrian (ประมาณ 1000-3000 ล้านปีมาแล้ว) |
ancestor | (n) บรรพบุรุษ, ปู่ย่าตายาย |
ancestral | (adj) เกี่ยวกับบรรพบุรุษ |
antecedents | (n) บรรพบุรุษ, บรรพชน, กำพืด, พงศาวดาร |
blood | (n) เลือด, สายเลือด, วงศ์ตระกูล, บรรพบุรุษ |
fatherhood | (n) ความเป็นพ่อ, ฐานะเป็นพ่อ, บรรพบุรุษ |
forebear | (n) บรรพบุรุษ, โคตรเหง้า, บรรพชน |
forefather | (n) บรรพบุรุษ, โคตรเหง้า, บรรพชน |
forerunner | (n) ผู้มาก่อน, ผู้เบิกทาง, สัญญาณ, เครื่องนำทาง, บรรพบุรุษ, ลางสังหรณ์ |
fossil | (adj) คร่ำครึ, เก่าแก่, หัวเก่า, ดึกดำบรรพ์, ล้าสมัย |
fossil | (n) ซากดึกดำบรรพ์, ซากแข็ง, ซากโบราณ, คนคร่ำครึ, คนหัวเก่า, คนหัวโบราณ |