บุคคลล้มละลาย | น. บุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคล ซึ่งมีหนี้สินล้นพ้นตัวและศาลพิพากษาหรือสั่งให้เป็นบุคคลล้มละลาย. |
บุคคลล้มละลายทุจริต | น. บุคคลล้มละลายที่ถูกศาลพิพากษาว่ามีความผิดบางประการเกี่ยวกับการไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายล้มละลายกำหนด หรือไม่สุจริตเกี่ยวกับทรัพย์สินหรือหนี้สินตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายล้มละลาย หรือเป็นบุคคลล้มละลายอันเนื่องมาจากหรือเกี่ยวเนื่องกับการกระทำความผิดฐานยักยอกหรือฉ้อโกง หรือการกระทำความผิดอันมีลักษณะเป็นการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน. |
bankrupt | บุคคลล้มละลาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
บุคคลล้มละลาย | [bukkhon lomlalāi] (n, exp) EN: bankrupt |
bankrupt | (n) บุคคลล้มละลาย |
bankrupt | (แบงคฺ'รัพทฺ) { bankrupted, bankrupting, bankrupts } n. บุคคลล้มละลาย adj. ล้มละลาย, สิ้นเนื้อประดาตัว, เสื่อมเสีย, ล้ม, คว่ำ vt. ทำให้ล้มละลาย |
bankrupt | (n) บุคคลล้มละลาย |