Nuclear reactions | ปฏิกิริยานิวเคลียร์, ปฏิกิริยาที่เกี่ยวเนื่องกับการเปลี่ยนแปลงภายในนิวเคลียสของอะตอม เช่น ฟิชชัน ฟิวชัน การจับยึดนิวตรอน หรือ การสลายกัมมันตรังสี ซึ่งแตกต่างกับปฏิกิริยาเคมี ที่จำกัดอยู่เพียงการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของอิเล็กตรอนที่อยู่รอบๆ นิวเคลียส [นิวเคลียร์] |
nuclear reaction | ปฏิกิริยานิวเคลียร์, ปฏิกิริยาที่มีการเปลี่ยนแปลงต่อนิวเคลียสของอะตอม ปฏิกิริยานิวเคลียร์อาจเป็นการสลายของนิวเคลียสกัมมันตรังสี หรือการยิงอนุภาคที่มีพลังงานสูงเข้าชนนิวเคลียสดังเช่นในเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
fission reaction | ปฏิกิริยาฟิชชัน, ปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่เกิดขึ้นจากนิวตรอนวิ่งไปชนนิวเคลียสของธาตุหนัก เช่น ยูเรเนียม 235 พลูโตเนียม 239 เป็นต้น แล้วทำให้นิวเคลียสแตกตัวเป็นธาตุใหม่ที่เบากว่าเดิม และเกิดนิวตรอนใหม่ 2-3 ตัวพร้อมกับพลังงานจำนวนหนึ่งนิวตรอนใหม่นี้จะทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
fusion reaction | ปฏิกิริยาฟิวชัน, ปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่เกิดจากการรวมตัวเข้าด้วยกันของนิวเคลียสของธาตุเบา แล้วทำให้เกิดนิวเคลียสใหม่ของธาตุใหม่ที่หนักกว่า พร้อมกับปลดปล่อยพลังงานออกมาจำนวนหนึ่ง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
ปฏิกิริยานิวเคลียร์ | [patikiriyā niūkhlīa] (n, exp) EN: nuclear reaction FR: réaction nucléaire [ f ] |
ปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่ทำให้เกิดการระเบิด | [patikiriyā niūkhlīa thī tham hai koēt kān raboēt] (xp) EN: nuclear explosion FR: explosion nucléaire [ f ] |
ปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิชชัน | [patikiriyā niūkhlīa fitchan] (n, exp) FR: fission nucléaire [ f ] |
ปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชัน | [patikiriyā niūkhlīa fiūchan] (n, exp) FR: fusion nucléaire [ f ] |
fusion | (ฟิว'เชิน) n. การหลอมละลาย, การหลอมเหลว, สิ่งที่หลอมละลาย, การผสมของพรรคการเมือง, ปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่นิวเคลียสของอะตอมที่เบารวมตัวกันเป็นนิวเคลียสที่หนักขึ้น (nuclear, See also: fusion, Syn. coalescence, combine, Ant. separate |