| ประบัด | ก. ฉ้อโกง เช่น ท่านว่าหญิงร้าย จะแกล้งประบัดสินท่าน (สามดวง), กระบัด ตระบัด หรือ สะบัด ก็ใช้. |
| กระบัด ๒ | ก. ฉ้อโกง เช่น กระบัดสิน, ตระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้. |
| ตระบัด ๒ | (ตฺระ-) ก. ฉ้อโกง เช่น บ่อยู่ในสัตย์ ตระบัดอาธรรม์ (เสือโค), กระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้. |
| สะบัด ๒ | ก. ฉ้อโกง, กระบัด ตระบัด หรือ ประบัด ก็ใช้. |
| ประบัด | ก. ฉ้อโกง เช่น ท่านว่าหญิงร้าย จะแกล้งประบัดสินท่าน (สามดวง), กระบัด ตระบัด หรือ สะบัด ก็ใช้. |
| กระบัด ๒ | ก. ฉ้อโกง เช่น กระบัดสิน, ตระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้. |
| ตระบัด ๒ | (ตฺระ-) ก. ฉ้อโกง เช่น บ่อยู่ในสัตย์ ตระบัดอาธรรม์ (เสือโค), กระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้. |
| สะบัด ๒ | ก. ฉ้อโกง, กระบัด ตระบัด หรือ ประบัด ก็ใช้. |