ปละ ๑ | (ปะละ) น. ชื่อมาตรานํ้าหนักมคธ ๑๐๐ ปละ เป็น ๑ ตุลา, ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. |
ปละ ๒ | (ปฺละ) ก. ปล่อย, ละทิ้ง, ละเลย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปล่อย เป็น ปล่อยปละ. |
ปละ ๒ | (ปฺละ) ว. เรียกควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพังว่า ควายปละ. |
ปละ | [pla] (v) FR: abandonner ; délaisser ; négliger |
abandoned | (adj) ที่ถูกละทิ้ง, ที่ผิดศีลธรรม, ที่ถูกปล่อยปละละเลย |
nachlässig | (adv) |in etw.(D)| ละเลย เช่น Er ist nachlässig in seiner Kleidung. เขาละเลยเสื้อผ้าของเขา, Das Kind wurde nachlässig behandelt. เด็กคนนี้ถูกปล่อยปละละเลย |
vous | สรรพนามบุรุษที่สองในรูปกรรมตรง เช่น Je vous rejoins. ฉันตามพวกเธอไปละกัน |