ปากร้าย | (v) be sharp-tongued, See also: be foul-mouthed, Example: เมืองที่ท่านจะไปจำพรรษานั้น ชาวบ้านปากร้ายหยาบคาย ถ้าถูกบริภาษด้วยคำหยาบคายจะทนไหวหรือ, Thai Definition: มักดุด่าว่าร้าย |
ปากร้าย | ว. มักดุด่าว่าร้าย. |
ปากร้ายใจดี | ก. พูดจาดุด่าแต่น้ำใจดี. |
ปากร้าย | [pāk rāi] (v) EN: be sharp-tongued ; be foul-mouthed ; be given to abuses ; be bitter of speech FR: être mauvaise langue |
sharp-tongued | (adj) ปากจัด, See also: ปากร้าย, เสียดสี, เหน็บแนม, คมคาย, เจ้าคารม, Syn. abusive, rude |
foulmouthed | adj. ซึ่งใช้ภาษาหยาบคาย, ปากเสีย, ปากร้าย. |
loose-tongued | (ลูส'ทังดฺ) adj. พูดพล่อย, พูดไม่ยั้งปาก, ปากจัด, ปากร้าย |
sharp-tongued | adj. ปากจัด, ปากร้าย, เสียดสี, เหน็บแนม, มีคารมคมคาย, เจ้าโวหาร |
shrew | (ชรู) n. หญิงอารมณ์ร้าย, หญิงปากร้าย, สัตว์กินแมลง คล้ายหนูแต่มีจมูกยาวแหลม |
shrewish | (ชรู'อิช) adj. อารมณ์ร้าย, ปากร้าย., See also: shrewishly adv. shrewishness n. |
trollop | (ทรอล'เลิพ) n. หญิงโสมม, หญิงรุ่มร่าม, หญิงโสเภณี, หญิงปากร้าย, trollopy adj., Syn. slattern |
crusty | (adj) มีเปลือก, ปากร้ายใจดี, ดื้อ, หยาบ |
shrew | (n) หญิงปากร้าย, หญิงอารมณ์ร้าย, หญิงปากจัด |
shrewish | (adj) อารมณ์ร้าย, ชอบดุด่า, ปากร้าย, ปากจัด |
waspish | (adj) เหมือนตัวต่อ, หงุดหงิด, เผ็ดร้อน, ปากร้าย, แสบไส้ |