| ตระแบง ๒ | (ตฺระ-) ก. ผูกไขว้, ผูกบิด, เช่น ผ้าประเจียดประจงจีบซ้อนสวมเศียรแสร้งตระแบงบิดโพกพัน (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
| ตะแบง ๑ | ก. ผูกไขว้, ผูกบิด, เช่น ผ้าประเจียดประจงจีบซ้อนสวมเศียรแสร้งตะแบงบิดโพกพัน (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้, ผูกบิดอย่างขันชะเนาะ) |
| วัตถุมงคล | น. เครื่องรางของขลังที่เชื่อว่าจะนำความสุขความเจริญเป็นต้นมาให้หรือป้องกันภัยอันตรายต่าง ๆ เช่น ตะกรุด ผ้าประเจียด. |